RunningRonald.nl

Nog niet zo lang geleden kwam de Rotterdamse hardloopster Silvia naar Alphen aan den Rijn om een leuke duoloop door mijn home-town te doen. Dit was goed bevallen maar het was een kort rondje, weinig tijd om bij te kletsen met deze runner in training voor de Berlijn marathon. Silvia nodigde mij uit om in Rotterdam een lange duurloop te gaan doen… maar, dan moest ik de route maken want die rondjes Kralingseplas was ze nu wel klaar mee.

Begin deze week stuurde Silvia mij een tweet wanneer we zouden gaan lopen… “roep maar een datum” antwoordde ik… “eh.. a.s. vrijdag?” kwam er terug… oeps.. zo snel had ik het niet verwacht. Even eerst overleg met coach Rob Veer en het thuisfront maar het paste ook mooi in mijn schema. Ik zou op zondag duurloop doen van 3 uur dus waarom niet samen met Silvia want 3 uur alleen lopen is best saai… samen vliegt de tijd (en de kilometers voorbij). Silvia wilde een route van 31km en daar ging ik mee aan de slag. Via afstandmeten.nl maakte ik de route door het groene gedeelde van “Noord-Rotterdam”.. Oh, parkje hier, water daar, hee een bos, nog een parkje, meer water.. mooi, mooi.. eh, hoeveel kilometer is dit? 40KM.. oefff… even iets schrappen. Een route van 32KM stuurde ik naar mijn Garmin Forerunner

Vrijdagmiddag: 17:00 uur, snel kleedde ik mij om bij JVC en reed naar Silvia’s huis in Rotterdam. Mijn loopmaatje stond al helemaal klaar voor vertrek dus na het vullen van mijn flesjes en de camelbag van Sil gingen we op pad. O ja, of ik ook nog even haar Forerunner 305 kon resetten.. hoe ging dat ook al weer.. even kijken bij die Garmin Expert op zijn blog hihi… Onder de A20 door gelijk langs de Rotte richting Prinsenmolenpark. Het klinkt alsof ik er de weg weet maar niets is minder waar. Alleen een klein stukje langs de Rotte, bij Terbregge, kende ik van een loopje met de RopaRun Treffies. Na 5KM gingen we het Lage Bergsche Bos in… met deze kleine bospaden is het moeilijk navigeren op de Garmin. Veel paden liggen naast elkaar en regelmatig zei ik “O jee, dit gaat fout” … en dan hoorde ik Silvia weer giechelen

Gelukkig biedt de iPhone uitkomst. Met de App Afstandmeten kun je je zelfgemaakte routes oproepen en een blauw knipperend bolletje geeft je exacte positie aan. Zo kun je eigenlijk nooit meer fout lopen. Aanrader! Op 7,5KM kwamen we vlak langs de ‘terugweg’, de buik van het cijfer 8 zoals Silvia het noemde. Nu moesten we eerst nog 16KM lopen om weer op dit punt aan te komen. Sil liep lekker door terwijl ik even de bomen extra ureum ging even maar toen ik versnelde om haar weer op te zoeken over het kronkelpad van het Hoge Bergsche Bos zag ik niemand… ik versnelde nog wat meer, wilde mijn loopmaatje niet kwijt raken.. ze zal toch niet.. nee gelukkig.. verder op zag ik haar weer. Langs de Zevenhuizerplas kwam de eerste blokkade. Onze route werd zomaar bruut afgebroken door een hek. Het fietspad afgesloten door hoge hekken…. maar ik laat mij niet afschrikken. Om hekken kun je heen en soms kun je ze gewoon uit de betonnen voet trekken.. dus niet veel later konden we gewoon ‘rechtdoor’ 🙂
Door Groeneweg en Zevenhuizen liepen we terug langs de Eendragtspolder naar de Rottemeren. Veel gezien, mooie huizen, schapen (zelf die van Tele2), bambies, oude auto’s, dronken jongens en bruggen die we straal voorbij liepen… na 24km kwamen we aan bij de “buik van de 8” en nu werd het wat moeilijker. Zelf heb ik ook vaak in mijn duurlopen dat ik zo rond de 25km ff een dipje krijg… of Silvia had het moeilijk. Tijd voor gelletjes en op adem te komen, lees: even niet kletsen… die stilte duurde gelukkig maar even…. Hier moesten we trouwens onze tweede blokkade nemen. Opnieuw een groot hek die de weg versperde… nu was wel een kleine ‘omtrekkende beweging’ nodig.
Nu op voor de terugweg vanaf Bergschenhoek. Die was een beetje saai maar ik moest nu wel de kortste route terug naar ons vertrekpunt pakken. Ik vertel aan Sil dat we nu op 27km zitten en ze begint nu te versnellen, heel knap. Dit tempo houdt ze goed aan en zal we in Hilligersbroek komen, oftewel Hillywood volgens mijn loopmaatje, merkt ze op dat ze deze wijk uit haar studie kent en ze ook weet dat we 32km niet gaan halen, het zal tegen de 34km worden voordat we thuis zijn. Het is inmiddels al flink donker geworden en de laatste kilometers loop ik voor Sil uit en wijs haar op de stoepranden en de obstakels die we onderweg tegenkomen. Wel grappig te melden is dat vlak voor dat we Hillywood inliepen ik aan Sil vertelde dat we de route met 500 meter konden verkorten door bij de Grindweg rechtdoor te gaan. “Als je mij een beetje kent weet je wat ik doe” zei Silvia.. en ja, we liepen dus gewoon stug door, de langere route.

Na 34,5KM hardlopen, inclusief wat verkeerde afslagen en fotostops kwamen we na 3:30 uur weer terug bij de wijk waar Silvia woont. Moe maar voldaan deden we een high-five! Die marathon in Berlijn gaat helemaal goedkomen voor onze Rotterdamse! Na een frisse douche begon de verleiding waar Silvia mij al voor gewaarschuwd had… Red Band Duo’s (drop/fruitwinegums) .. oeps… en ik wilde niet meer snoepen tot de Eindhoven Marathon… nou ja, een paar snoepjes dan 🙂 Nog even nagekletst en een lekkere kop soep was de afsluiting van deze mooie zwerf/duoloop. Dank je wel voor de gezelligheid Silvia, het was een superduurloop! Volgende keer ben je weer welkom in mijn hometown!

data: 34,5KM, 3:30 uur, 9,8km/u, gemid hartslag: 135bpm, 1351kcal

>