RunningRonald.nl

Zondag was het weer tijd voor een marathon, en wat voor één, de strandmarathon van Scheveningen naar Zandvoort. Yep, 42,2KM strand! Ergens in oktober vorig jaar vertelde Jolanda, beter bekend als TheRunningGirl dat zij aan een nieuwe uitdaging toe was en die zou ze gaan doen op het strand. Deze marathon stond ook al een tijdje op mijn planning dus bood ik Jo aan om met haar mee te lopen als haas… en gelukkig… ze stemde toe. Naar mate 13 maart dichterbij kwam kwamen toch wel een beetje de zenuwen bij haar. Bij de Eindhoven Marathon liep ze haar pr van 4:13:26. Zou ze op het strand een nieuw PR kunnen lopen? Een behoorlijke pittige opgave… maar ja, deze strandmarathon is wel een leuke uitdaging. Het inschrijfgeld gaat naar SOS Kinderdorpen. Nog een goede reden om mee te lopen!

Zaterdagavond kwam Jolanda aan op het station van Alphen aan den Rijn. Ik had mijn auto geparkeerd op de kiss & ride plek.. (tja, ben toch niet gek?) en daarna nam ik haar mee naar hotel RR. Lekker kletsen met RR’tjes en voordat we het wisten was het alweer 23:00 uur.. tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend waren we alweer vroeg op (06:45u) en vertrokken om 08:00 uur richting station Heemstede-Aerdenhout waar de bus naar Scheveningen zou vertrekken. In de stationshal kwam Alexander van der Voort Maarschalk, één van de drie organisatoren, op ons af. Hij vertelde dat er 200 deelnemers vandaag aan de start zouden staan en er zelfs twee kinderestafette teams meedoen. 2 x 6 hardlooptalentjes uit Haarlem en Veenendaal.

Toen we klaar waren voor vertrek stapte Martine ook de bus in, zij zou vandaag een mooie duurlooptraining gaan doen met Cock die trouwens de dag ervoor ook al een marathon had gelopen in Binnenmaas, de bikkel! Eenmaal in Scheveningen maakte Jo en ik kennis met de gezellige hardlopende tweep Marjon. Startnummer afgehaald in een strandtent en daarna door naar de start. Even Han hallo gezegd, twitteraar Shoeff, inclusief hond en @iwannarun78, Allard (op het laatste moment nog ingeschreven) en AAV36-maatje Redsoxrunner. Jo en ik waren inmidddels wel klaar voor de start. Het was fris en we moesten eerst nog 1,5KM in tegengestelde richting naar de haven van Scheveningen. Hans van Breukelen, ambassadeur van SOS kinderdorpen stoot… eh, trapte ons weg. Het startsein werd gegeven door een voetbal weg te schieten. En zo gingen, met nog 198 andere lopers op weg voor onze 42,2KM over het strand.

Al snel stonden de eerste ‘fans’ langs de kant. Petra en Bjorn schreeuwde ons verder terwijl Jo zich afvroeg of wij niet te laatste lopers waren. “Nee, ben je gek.. we hebben nog zeker 30 lopers achter ons… en laat die voor ons maar gaan, die halen we nog wel in” was mijn antwoord. De wind was best nog stevig we keken al uit naar het keerpunt bij de haven om daarna 40KM , met wind mee, richting Zandvoort te lopen. De keuze om mijn thermoshirt uit te doen was een goede, had het warm zat in mijn lange mouwenshirt en het veiligheidsvestje. Deze moesten we aan om voor de organisatie beter op te vallen tussen alle andere hardlopers op het strand. Er is geen parcours, niets is afgezet dus je moet opletten waar je loopt. Honden, kinderen en vooral muien. Als je er voor kiest om langs de vloedlijn te lopen heb je, althans gisteren, hard zand maar zo’n watergeul kan best lastig zijn.

Na een paar kilometers kwamen we muien tegen waar we niet meer overheen konden springen en we écht wel door het water heen moesten. Ik keek Jo aan en zei: “klim op mijn rug” .. ze keek mij een beetje verbaasd aan maar ik meende het. Mijn “konijn” moest droogblijven want we waren op een missie, een tijd onder de 4:13 uur. Dit ritueel herhaalde zich nog zeker vier keer waarna we toch maar iets verder op het strand gingen lopen om niet te veel tijd te verliezen. Soms was het een beetje zoeken naar de beste looproute, soms wat muller zand en vaak met heel veel schelpen. De muien die we nu vermeden hadden werden wel heel diep. We zagen lopers soms tot aan hun middel door het water waden. Jolanda liep ondertussen heel goed door en ik gaf haar elke 5KM een flesje met aquarius die ik om mijn middel had… zij hoefde alleen maar te lopen richting het noorden.. met de wind in haar rug.

Het tempo lag een stuk hoger de geplande 6:00min/km. Gemiddeld liepen we 5:42min/km. Jo gaf aan dit wel een lekker tempo te vinden en dat was te merken. Ze liep goed, erg makkelijk zelfs. De wind in de rug en de soms harde stukken strand waren een aangename bijkomstigheid. Bij de drinkposten stopte ik even om iets te pakken terwijl The RunningGirl maar door bleef lopen. Soms kreeg ze de neiging om iemand voor haar in te halen en daarbij het tempo op te voeren… ik hield mijn tempo vast en Jo keek om “Kun je mij niet meer bijhouden?” hihi.. ze had nog genoeg praatjes!

Aangekomen in Katwijk (20KM) moest ik toch echt even wat overtollige sportdrank lozen.. niet echt gemakkelijk op een open strand maar op een gegeven moment kan je dat niets meer schelen. Jo liep door en ik stopte even bij een duin. Niet helemaal de juiste plek om Jo te verlaten want er kwam net het meest lastige stuk van de marathon aan. Bij Katwijk moet je even het strand af, via lastige keien en over een dijk. Hier zit de binnenwatering van de Rijn. Snel een sprintje om achter Jo aan te gaan bij het einde van de dijk zagen we Petra weer.

Onvermoeibaar ging Jo door. Dat PR ging er zeker aan maar met hoeveel? Vlak voor Noordwijk noteerde ik een halve marathontijd van 2:00:50 uur. Dat gaat goed… zit er dan een tijd van 4 uur in? Jolanda gaf aan het begin van de marathon al aan dat ze niet het type is van “energie sparen” en dat ze liever niet te langzaam wilde. Ik besloot de gok te nemen en te kijken of we dat tempo van 5:45min/sec nog een paar seconden lager konden krijgen. Jolanda was niet te stoppen. Tot het 30KM liep ze door, zonder maar één keer te stoppen of te wandelen. Het strand bij de Langervelderslag kwam eraan. Dit strand is bekend bij Jolanda, hier hadden we immers al eerder getraind op het laatste stuk van de marathon.

Bij haar flesje van 30KM gaf Jo aan even heel kort rustig te drinken, haar hartslag weer wat lager te krijgen en daarna het tempo weer op te pakken. Dat deed ze goed, we verloren bijna geen tijd. Bij de verzorgingpost, 2KM verderop stond Miranda ons toe te schreeuwen en riepen Michelle en Wouter naar ons, vanaf hun gebouwde zandkastelen bij de waterlijn. Ook tweep Ina wenst ons nog succes bij de verzorgingpost. Jolanda kreeg het wat moeilijker maar bleef keurig naast mij lopen. Onze passen gelijkmatig, als twee soldaten naast elkaar, met alleen het geluid van de zee en af en toe wat vogels om ons heen… zo liepen we richting Zandvoort waarvan de flats al opdoemen in de verte. “Kom op Jo, dit stuk ken je… je doet het onwijs goed!” … en toen opeens, naast ons:… “Zijn jullie klaar voor een diepte interview?”

Marco, beter bekend als Voorthuisracing liep naast ons! Met zijn JVC camera in de hand legde hij onze laatste 10KM vast.. sterker nog.. hij liep zelfs het hele stuk mee! Topper! Zo had Jolanda nog een haas erbij. Bij 35KM weer even kort wandelen om te drinken. Toen haar flesje leeg was riep ze: “waarom wandelen we??.. dat is voor watjes.. lopen.. kom op dan!” …. ze pakte het tempo weer op maar het ging zwaar.. toch kon ze de snelheid boven de 10km/u houden maar riep een aantal keer: “Jo vindt dit niet leuk meer”… de laatste 7KM waren pittig. Langs de vloedlijn lopen ging niet meer en we moesten over het strand. In Zandvoort was het druk. Honden hield ik in de gaten of ze niet voor ons gingen lopen maar een kind dat zo maar voor ons overstak liet Jolanda bijna struikelen. Het risico van deze marathon.. gelukkig ging alles goed en konden we naar de finish, strandclub Riche lopen. We telden de kilometers af. “Kom op Jo, nog maar 3KM.. dat is een kippestukje.. dat gebruik als uitlooprondje.” Het einde van de boulevard kwam in zicht. Nog maar 2KM naar Riche… “Die dame voor ons gaan we inhalen Jo!” en dat deed ze… “en nu niet meer loslaten”!

We zagen de finishvlaggen maar een aantal mensen zeiden dat we om die auto verderop moesten lopen. O ja, dat is die lus waar de organisatie het over had bij het praatje voor de start. We moesten nog 500 meter lopen terwijl de finish naast ons lag… Jolanda wilde niet meer!! De lang gevreesde vloeken kwamen nu eindelijk uit haar! *censuur* – “Kom op Jo, die 500 meter pakken we ook nog.. je gaat binnenkomen op een toptijd.. je finisht onder de 4:03 !!”

De laatste 200 meter terug naar de finish gingen weer tegen de wind in, over het mulle zand. Wat een afsluiting van deze zware marathon. De speaker roept ons om: “nr. 22 en 23 – ze hebben elkaar vandaag gevonden…. ” o ja?? hihi.. we komen binnen op een geweldige tijd van 04:02:47. Jolanda loopt ‘even’ dik 10 minuten van haar PR af.. op het strand!!! Is dat een prestatie of niet? Felicitaties van haar man die naar Zandvoort is gekomen en nog meer blije gezichten die haar complimenteren met deze geweldige tijd. Jo staat te stralen maar wil toch wel even zitten… en BIER!!

We frissen ons even op bij de beachclub, warm water is er niet meer, ik trek mijn shirt uit en spoel het zout van mijn gezicht bij een wasbak om daarna met ook weer een frisse en zeer gelukkige RunningGirl de strandclub in te duiken. Marco gaat ook mee en zo zitten we niet veel later met z’n viertjes aan de warme chocomelk .. nou ja, behalve Jo dan. Bokbier – Dik verdiend!! Wat een mooie afsluiting van een geweldig dag!! Complimenten naar de organisatie van deze strandmarathon! Alles prima geregeld. Busvervoer van en naar het station Heemstede-Aerdenhout, tassenvervoer, genoeg eten en drinken onderweg, varierend van sportdrank (Born), thee, cola en water tot koek, winegums, banaan, sinaasappel en nog veel meer. Eigenlijk loop ik elke marathon maar 1 x maar deze wil ik nog wel een keer doen!

Ik neem afscheid van Jo en haar man die weer richting Brabant vertrekken en Marco trakteert mij op kibbeling…. en dat na deze mooie haasklus met een geweldig resultaat… mijn dag niet meer stuk! Jolanda, je bent een TOPPER!! Van harte!! xxx

Data: 42,2KM, 4:02:47, 5:44min/km, 10,4km/u gemiddeld, 156bpm, 2339 kcal

Bekijk zeker ook even het filmpje van Marco! Alle foto’s vind je in mijn Flickr-Album: genomen door o.a. Marjon, Bjorn, Petra, IwannaRun78 en Allard

>