RunningRonald.nl

Nou ja, en ook de 166e Zegerplasloop – 12 november – 43m51s – 10KM

De planning was niet ideaal: slechts 3 weken tussen 2 marathons in. Een foutje van mij, had mij niet gerealiseerd dat de marathon in Etten-Leur niet begin, maar eind oktober plaats vond. Nou ja, en omdat ik dat toch zo apart bezig ben, dan ook maar een 10KM wedstrijdje precies tussen deze twee marathons in. Op 12 november was de 166e editie van De Knikker Zegerplasloop.

Ik had geen plan, behalve dan om zo rond de 4:45 min/km te gaan lopen. Het ging verrassend gemakkelijk en besloot na het rondje langs de sportvelden te gaan versnellen na 4KM als je langs de Zegerplas loopt. Hier en daar haalde ik wat lopers en liep mijn kilometers onder de 4:30 min/km. Nog even beetje gas erbij op de laatste kilometer en met een tijd van 43:51 kwam ik binnen. Niet slecht voor deze oude stekker die niet echt meer op snelheid traint. Het is lang geleden dat ik bij de 7 beste tijden behoorde op de 10KM. Alle details van de loop vind je hier in de GarminData.

John en RR klaar voor actie

Een week later was het tijd voor mijn 66e marathon. Deze marathon is mijn niet onbekend, in 2017 liep ik de eerste editie van de Ronde Venen Marathon samen met een andere RR, RunningRuud, waarbij deze premiere vooral opviel door het blubberige einde van de marathon.

De start van de Ronde Venen Marathon

Ik parkeerde mijn auto vlakbij de sporthal en haalde daar mijn startnummer op. In de kantine/restaurant van de sporthal kleedde ik mij om en speldde mijn nummer op. Opeens word ik aangesproken door Susan, vaste deelneemster aan de businessloop van de 20 van Alphen. Wat een toeval, in 2017 ontmoette ik haar ook hier. We maken even een kort praatje waarna ik naar buiten ga. Er staat een pendelbusje klaar om de lopers naar de start te brengen en besluit daar gebruik van te maken. Bij de start zie ik John, AAV’36 veteraan en turbo-diesel. Deze ultraloper draait zijn hand niet om voor een marathon, hij verslint ze alsof het een lekker ontbijt is. Samen staan we te wachten op het startsignaal en om precies 10:00 uur gaan de lopers op pad. 42KM door de Ronde Venen.

Onderweg bijkletsen met Susan

Beginnend in Abcoude richting het dorp Baambrugge, beoogde tempo: zo tussen de 5:30 en 5:40 min/km. Na zo’n 2KM word ik herkend door Frans Woerden, die samen met zijn broer Michael de initiatiefnemers zijn van deze marathon. Ik groet ‘m en niet veel later word ik ingehaald door Susan. Zij loopt vandaag de duo marathon, haar loopmaatje staat zo’n 2KM verderop met de fiets op haar te wachten. Ik haak aan bij Susan en al babbelend lopen we Braambrugge binnen. Bij het 4KM neem ik afscheid van haar in ik zie John een stukje verderop lopen. Na even versnellen haak ik bij ‘m aan en zo besluiten we samen verder te lopen. John heeft een iets sneller tempo (5:20 – 5:30) maar zo samen lopend is dit goed te doen voor mij. Ik zeg tegen John dat ik in ieder geval tot zo’n 25KM bij hem probeer te blijven.

Door Braambrugge

Vanuit Braambrugge gaan we onder de A2 door richting Vinkeveen. We lopen over de plek waar ooit een treinspoor lag en passeren het oude spoorhuis om zo verder te lopen richting Wilnis. Tussen 1914 en 1950 kon je hier met de trein naar Aalsmeer. In militaire cadans lopen John en ik verder door Wilnis en komen bij het 16KM punt, voor mij bekend terrein. Hier wandel ik regelmatig als ik op de zaak in Mijdrecht werk. Ik wijs John de plekken aan waar ik mijn 45min lunchpauze-stappen zet en vertel hem dat collega Martin in Mijdrecht-centrum staat. Martin had ik een doorkomsttijd (18,5KM punt) tussen 11:30 en 12:15 uur doorgegeven maar door ons tempo kwam we nu daar om 11:38 aan.. oeps, dat wordt krap!

Onder de N201 door bij de Demmerikse sluis

Helaas, Martin heb ik gemist en zo liep ik met John Mijdrecht weer uit richting De Hoef. Bij 20KM stop ik even bij een boom en zeg tegen John dat ik nog wel probeer aan te haken. De stop was maar 1 minuut maar nu moest het tempo toch wel even omhoog om bij John te komen. Vier kilometers van 5:15 waren hier nodig en de hulp van een jonge dame op een fiets te samen met haar vader liep. “Ik loop even schuin naast je als het het goed vindt, zo hou je mij een beetje uit de wind”.

Ze lachte en zei dat het goed was, haar vader liep in een groepje dus ze vond het wel leuk om even te kletsen blijkbaar. Ze kwam uit Mijdrecht maar oorspronkelijk uit Arnhem. “Arnhem? Dat is heel mooi lopen daar!” zei ik tegen haar waarop ze reageerde “ja maar Mijdrecht is ook mooi”. Verbaasd keek ik haar aan en vroeg wat ze mooi vond aan Mijdrecht. Ze lachte opnieuw en zei dat ze het niet meende, ze miste de mooie omgeving van de Gelderse hoofdstad.

Het spoorhuis van Vinkeveen

In De Hoef nam ik afscheid van haar en liep inmiddels weer bij John, die nog steeds stevig doorliep. Net voor het 25KM punt is het eerste onverharde stuk van deze marathon. Dit stukje was er nog niet 2017. Door het weiland lopen we door de kassen van kweker en maak onderweg deze foto.

Door de kassen

Nu lopen we via een tunneltje onder de weg door en gaan richting de Amstel. Hier heb ook heel vaak gelopen toen ik nog kon hardloopforensen naar ons oude kantoor in Uithoorn. John heeft de pas er goed inzitten en loopt niet langzamer dan 5:20, het kost mij al wat meer moeite om hem bij te houden. Inmiddels maken we ons op voor het tweede onverharde stuk. Deze kende ik nog van de eerste editie. We moeten de N201 oversteken maar hoe doe je dat er er geen fietstunnels zijn? Juist, je loopt door een weiland richting een koeientunnel – hier passeren we het 30KM en gaan richting het meest lastige, onverharde stuk van deze marathon: natuurgebied de Botshol.

Door de koeientunnel

John zet nog een tandje aan: “we hebben wind in de rug, daar moeten we gebruik van maken”… oeps.. tempo ligt nu tussen de 5:04 en 5:20 – ik geef John aan dat ik dit niet ga volhouden tot aan het einde en bij de drankpost, net voorbij 34KM zeg ik tegen John dat hij lekker moet doorlopen, ik pak even mijn rust bij de drankpost want ik loop ‘in het rood’

Pittig stukje, die Botshol

Ik wandel een beetje en zoek opnieuw een boom. Deze kilometer heeft 7:35min geduurd. Nu weer verder met hardlopen richting het stuk van 2,5KM wat in 2017 één grote modderpoel was. Het tempo is nu zo’n 5:50 en aangekomen bij de Botshol is het opnieuw slipperig. Gelukkig geen grote modderpoel, ook omdat de organisatie de avond voor de marathon nog heel veel stro heeft neergelegd om de modder te bedekken, wat zeker scheelt. KM 38 en 39 gaan in 6:29 en 6:52min/km maar daarna komen we weer op de fietspaden en kan ik weer versnellen op de terugweg naar Abcoude.

Picachu’s op het parcours!

Ik loop lekker een tijd onder de 4 uur zit er zeker in, best knap gezien de zwaarte van dit parcours. Zal onder de 3:55 gaan lukken? Ik probeer nog een beetje te versnellen en komen weer op het punt uit waar we de eerste kilometer vanaf de start liepen. 3:55 uur eindtijd wordt krap maar het kan nog. In de laatste bocht voor de finish zie ik opeens een mannetje met een picachu-muts op mij afrennen. Ha ha, dat is leuk! Levi en Merit zijn naar Abcoude gekomen om mij te verrassen! Mijn lief roept mij toe en Levi komt naast mij lopen. Samen gaan we naar de finish maar, Levi, zoals hij wel vaker doet als we een ‘wedstrijdje’ doen, gaat voor mijn voeten lopen. Oei, met 42KM in de benen is het niet zo makkelijk meer om daarop te anticiperen en ik zie ons samen vallen, vlak voor de finish… gelukkig gaat het net goed (zie in de video) en Levi en ik gaan, hand in hand, over de finishlijn en zowaar: 3:54:56 is mijn eindtijd! Dik tevreden!

Samen over de finish!

Verderop staat John op mij te wachten, hij heeft een mooie 3:51:00 gelopen. Ik bedank hem voor het haaswerk en maken nog even een foto. Mijn hardloopjack, die ik aan een verkeersbord had geknoopt, trek ik weer aan en samen met Levi lopen we richting Merit waar ik afscheid van beiden neem.

De buit is binnen John!

Het pendelbusje is net weg dus ik besluit terug te wandelen naar de sporthal en na een warme douche en kop soep en een panini in de kantine ga ik blij naar huis terug. Het was weer een mooie natuurmarathon in de Ronde Venen! Dank aan de organisatie en alle vrijwilligers! Nu op naar marathon 67, mijn favoriet: De Leiden Marathon! Hopelijk ben ik op tijd terug met onze camper van onze mei-vakantie 🙂

Via deze link kun je onze finish nog even terugkijken