RunningRonald.nl

De Halve Marathon van Zwolle, een bijzondere hardloopwedstrijd waarbij net buiten het centrum wordt gestart waarna er drie rondjes door het karakteristieke ‘oude Zwolle’ worden gelopen. Starttijd 20:15 uur en ééntje waarbij je de finish zo maar eens zou kunnen missen… in 2009 is mij dat overkomen..

Tijd dus om die fout goed te maken. Een aantal weken voor deze marathon werd er wat heen en weer getwitterd met Kees, ookwel @Keesdeloper. Hij zocht een haas voor de Halve van Zwolle en ik wilde 1:30 uur lopen daar… dat kwam goed uit volgens deze vriendelijke loper uit IJsselmuiden… maar of ik ieeeeets harder kon lopen en hem naar een 1:29:30 kon loodsen. Een mooie opdracht… misschien wel een beetje kort op de Roparun maar Zwolle is altijd leuk. Niet veel later mengde Daniël, beter bekend als @Running_D zich in de twitterstroom. Of hij ook mee mocht lopen met ons, naar die mooie sub 1:30. Daniël kende ik nog niet zo goed, heb ‘m één keer eerder gezien bij de TiedKwiet loop en wist helemaal niets van zijn tijden… Nou ja, kom maar op Daniël, we gaan er voor.

Zaterdagmiddag eerst langs Sylvia om haar op te halen. Zij zou ook Zwolle lopen en samen naar Overijssel rijden is natuurlijk veel gezelliger. Een tussenstop in Nunspeet voor een snelle hardloophap… schnitzel, biefstuk, tosti’s… nee, dan toch maar een salade bij het ontbreken aan pasta. Eénmaal aangekomen in Zwolle snel naar het stadskantoor voor onze startnummers. Daar troffen we Kees met zijn hele gezin aan, Cis en Pascal en later ook Daniël. Even snel ons ‘strijdplan’ besproken en daarna omkleden en nog een plasstop. Voor het eerst heb ik een langere rij (in het Hanzebad) bij de heren wc’s aangetroffen dan bij de dames. Voor de gelegenheid had ik een ballon met helium laten vullen en daarop 1:29:30 geschreven en liep met Syl terug naar het stadskantoor waar inmiddels de volgende groep twitteraars klaarstonden: Jolanda, Marco, Jaco, Hero en Gerjanna. Veel tijd om te kletsen was er niet meer… Kees stond duidelijk op scherp en wilde naar buiten. Voor dat Daniël aan kwam lopen vroeg ik snel aan Kees naar zijn PR op de halve: 1:55 in Enschede 2009 … “What?? en hij wil met ons meelopen.. dat is toch gekkenwerk Kees?” Kees antwoordde dat Daniël meer en sneller kan lopen dan dat hij zelf denkt… Ok, laten we het maar gewoon proberen.

Samen met Syl liepen we naar de tasseninname waar je een klein tasje kon inleveren met wat droog spul voor na de finish en daarna gingen we naar het startvak. Van ons viertjes had alleen Daniël, ondanks dat hij met het mooie nr. 9000 zou lopen, geen wedstrijdnummer. Hoe krijgen we hem in het wedstrijdvak… laat dat maar aan Kees over… terwijl hij de controle-dame afleidde met zijn indrukwekkende lichaam kon Daniël achter hem langs glippen en zo stonden we klaar voor de start. Sylvia zou haar eigen tempo lopen, net hersteld van een griepje was ze nog niet helemaal fit maar onder de 1:40 zou toch moeten lukken? Nog even wat kletsen terwijl de eerste regendruppels vielen, de laatste succeswensen over en weer en KNAL.. daar gingen we op pad.

In de eerste kilometer ga je onder het spoor door en daar viel de garmin ontvangst weg waarbij ik twijfelde of mijn electronische hardloopmaatje wel het juiste tempo aangaf. Voor mijn gevoel gingen we in de 2e kilometer te langzaam en ook Daniël zei dat het te relaxt ging.. Even weer het tempo oppakken en mijn konijntjes meesleuren. Mijn ballon had ik overigens al in het startvak afgedaan.. denk niet dat het gewaardeerd wordt als ik met een heliumballon tussen de wedstrijdlopers ga staan. De kilometerrondjes liepen goed, zo tussen de 4:13 en 4:18. Regelmatig keek ik achterom of de mannen het goed bij hielden. Kees had het voor mij gevoel een beetje zwaar maar Daniël ging als een trein. Met zijn donkere zonnebril en in een snel singletje haakte hij goed aan. Rondje 1 door het centrum liep goed en inmiddels hadden zich meerdere lopers aangelopen bij ons, zoals Hessel (dat stond op zijn shirt tenminste).

Bij het tweede rondje viel Kees verder terug en toen ik aan ‘m vroeg of het ging maakte hij een beweging dat hij wat overtollig vocht moest lozen. Ok, wat nu? “Wil je dat ik op je wacht of zal ik Daniël meenemen?” – “Ga maar, ik probeer wel in te lopen op jullie” was Kees’ antwoord. Met één konijntje minder ging ik verder. Op mijn vraag aan hem of het goed ging en of hij het tempo kon vasthouden kreeg ik een positief antwoord terug. Ok, Daan, we gaan ervoor. Man, wat liep hij goed… soms zelfs een beetje overmoedig en begon mij in te halen… HOOO, Daan, niet je haas voorbij gaan, achter mij blijven plakken en tempo aanhouden, spaar je krachten maar voor het derde rondje. Daan luisterde netjes. Tot 16KM lagen we nog op schema voor een 1:30 eindtijd.. Dit soort haasklusjes is voor mij ook doorwerken maar het stimuleert mij als de gehaasde het vol kan houden en aan kan blijven haken.

Kom op Daan, nog 1 rondje!! Je doet het onwijs goed! Maar Daniël kreeg het moeilijk. Zijn bril had hij omhoog gedaan en hij had wat moeite bij mij te blijven. “Gaat het Daan, kun je dit tempo volhouden?”… het enige wat hij zei was “Nee…” .. ok, nu even gas terug naar 4:20 en even bijkomen. Sommige lopers die met ons meeliepen kwamen ons voorbij. Een snelle dame, Henrieke Krommendijk (die haar eerste HM daar liep, zo bleek later) bleef ons net voor. Een mooi punt om ons op te richten. Ik bleef doorgaan met Daniël te motiveren. Het is verbazingswekkend hoeveel hij daarvan heeft onthouden… lees het maar eens in zijn mooie verslag!. Het werd zwaarder voor Daan en ook die rotbrug, 2KM voor de finish kwam er nog aan en daar kreeg mijn superkonijn een tegenslag.. kramp in zijn linkerkuit.. oeff… Ok, rustig aan omhoog en laat je rustig naar beneden ‘vallen’ … De loper met nr. 9000 deed er alles aan om zijn tempo zo goed mogelijk vast te houden. Hij wilde een mooie tijd… mijn opmerking dat hij pas mocht doodgaan bij de finish werkte blijkbaar 🙂 Bij 20KM hadden we een rondje van 4:50 … grrr… nog even een laatste motivatie: “Kom op Daan, 1:33:33 voor minder doe ik het niet !!”

Inmiddels was het gaan regenen… eigenlijk was het wel lekker om wat druppels te voelen. We gingen de laatste kilometers in en opeens kwam Henrieke ons weer voorbij… huh??? blijkbaar ook even een sanitaire stop gemaakt. Kom op Daan haak aan!! De laatste 100 meter.. let op, hier naar links Daan richting de finish. KOM OP, ALLES ERUIT WAT JE HEBT!! .. aan een onzichtbaar touw sleurde ik Daniël over de laatste 30 meter en hij finishte in een ongelooflijke tijd van 1:33:18 . Hij liep 22 minuten !! van zijn PR af.. wat een prestatie!

Helemaal kapot ving ik ‘m op en bracht een naar een hek om ‘m even uit te laten hijgen terwijl ik twee EHBO’ers even van moest overtuigen dat er niets met ‘m aan de hand was behalve dan dat hij superblij is met zijn dikke PR! We namen onze medailles in ontvangst en ik genoot van de blik op Daniël’s gezicht. Een hardloper met talent die super gelopen heeft. En daar kwam Kees aan, slechts anderhalve minuut later. Die heeft heel goed doorgelopen na zijn plasstop. Top gedaan Kees!

Opeens brak de hemel open en er kwam mij daar een bak water naar beneden… niet normaal. We zochten een droog onderkomen en namen snel afscheid van elkaar. Ik wachtte op Sylvia omdat haar sporttas bij mij in mijn auto stond. Ik vond haar terug bij de marktkramen waar de kleine tasjes van de lopers klaar lagen. Ze was tevreden met haar tijd, gezien haar conditie, van 1:39:11. Koud en nat kwamen we aan bij het Hanzebad waar we weer op temperatuur konden komen onder een warme douche. Daarna met Cis gebeld waar iedereen uithing.. iedereen was na de finish in een kroeg gedoken ipv van in het zwembad… tja, dus vertrokken Syl en ik snel, per auto, naar het centrum…. maar zijn van die haashazen die niet goed lezen dat je tot 20:00 uur moet betalen op het parkeerterrein en zo een complete file veroorzaken bij de slagboom… en vervolgens geen kant meer opkunnen (boom dicht en 10 auto’s erachter) grrrrrr…

Eenmaal in het centrum liepen we Daniël en Bastiaan tegen het lijf. Leuk om toch nog even het superkonijn te feliciteren. Daarna nog even met Cis en Pascal in een kroeg ‘gehangen’ waar ze geen bitterballen wilde bakken… flauw hoor.. nou ja, behalve de bitterballen was het een geweldige avond! Mooi en bijzonder haaswerk met een mega PR voor Daniël maar ook voor Jolanda en Pascal. Gefeliciteerd toppers! … Even tegen 03:00 uur was ik weer thuis… het was de lange reis dubbel en dwars waard!

>