Lijden eh.. Leiden Marathon 2013
De Leiden marathon, ik heb er duidelijk wat mee: op 13 juni 2004 liep ik daar mijn allereerste hardloopwedstrijd, 10KM in 49:02 en daarna heb ik geen enkele keer Leiden gemist. In Leiden ben ik geboren.. nou ja, in het ziekenhuis, ik heb er 22 jaar gewerkt en Leiden Marathon is gewoon altijd gezellig. In 2009 liep ik met Claudia de hele marathon en voor de rest waren het allemaal halve marathons met nog steeds mijn PR op die afstand, die ik in 2011 liep (1:22:55). Dit jaar zou dus een jubileum worden: mijn 10e keer achter elkaar in Leiden en wat is het mooier om die te vieren door opnieuw de hele marathon te lopen.
Voor Leiden 2013 had ik stoute plannen. 2 maanden geleden in Rotterdam wist ik al ver van te voren dat een PR er niet in zou zitten, ik ben nu eenmaal geen warm weer loper. De verwachtingen voor Leiden waren goed, bewolkt en een graad of 11, prima weer: gecombineerd met een bekend parcours (thuiswedstrijd) en dus bekende mensen langs de kant… een ideale omgeving om die sub 3 te proberen. Alleen de wind…. windkracht 4 tot 5 met stoten naar 7…. niet echt fijn.
Ruben en ik wilden even inlopen in het wedstrijdvak. Een elitevak was er eigenlijk niet want de snelle donkere jongens en meisjes stonden met ons voorin het vak. Hardloopmaatjes FrankRoadRunner en Marjolein kwamen aangelopen en sloten zich aan bij de wedstrijdlopers. Ruben en ik gingen nog iets naar voren maar werden daarna door de American Football spelers samen met de elitelopers terug gedirigeerd tot aan de startlijn. Tja, als je een klein Ethiopisch meisje bent van 40kg en er staat zo’n enorme vent voor je (met helm) dan ga je wel terug 🙂
Na het volkslied was het KNAL en hup, gelijk ging iedereen er vandoor. Ruben en Frank liepen voor mij uit. Frank was al snel uit het zicht verdwenen maar Ruben en ik liepen redelijk gelijk op. Ruben zou zo rond de 4:07 lopen, ik op 4:10 maar omdat ik al wist dat we op 16KM voor 5KM tegenwind zouden krijgen wilde ik een beetje marge opbouwen. En zo liepen we lekker door Leiden en Zoeterwoude. Bekende plekken en ik hoopte dat mijn oud collega Aad, net als alle andere jaren weer bij het oude klooster zou staan.. en ja hoor.. daar was ie.. dat geeft altijd weer een kick.
Door Zoeterwoude Dorp richting de Groenedijk van Hazerswoude Rijndijk. Een klein stukje van het parcours dat ik niet verkend had. Hier ook een stukje tegenwind maar dat mocht de pret niet echt drukken. Ik voelde mij goed en 1000’tjes tussen de 4:07 en 4:10 gingen probleemloos. Op naar het ponton over de Oude Rijn. Echt cool! Door de Groenedijk waar clubmaatje Leon nog even een foto schoot en via de Rijneke winkelboulevard naar de kunstmatige brug. Toegejuicht door Francis en oud collega Henk liep ik naar het bouwwerk van de Genie. Geweldig om zo over het water te ‘lopen’
De halve marathonlopers gingen na het ponton linksaf tegen de wind in naar Leiderdorp maar de hele marathonlopers mochten nu 5KM genieten van wind in de rug. Ik liep op met een andere loper en zat nog steeds onder 4:10 gemiddeld. Zo leuk dit, hier liep ik midden op de Hondsdijk waar normaal de auto’s rijden in ik op het fietspad ernaast mijn trainingen loop. Ik vertelde aan de loper naast mij dat we vlak bij mijn ouderlijk huis zouden lopen en dat mijn moeder en misschien mijn vader in zijn scootmobiel bij de brug zouden staan. Lieve vriendin en ultraloopster Esther, die ik al sinds mijn kindertijd ken en ook uit Hazerswoude komt zou mij opwachten bij de brug.
Hoeveel keer ik hier heb gelopen is niet meer te tellen. Ik ken de route met mijn ogen dicht. En zo af en toe liep ik ook meters met mijn ogen dicht, boksend tegen de wind in. Mijn collegaloper van de Hondsdijk kon ik niet meer bijhouden. Hij liep nog steeds 4:07 maar ik zakte af naar rondjes van 4:15 tot 4:30. Aangekomen in Hoogmade nam Frank’s andere dochter nog even een foto en ik riep naar haar dat de wind pittig was. Gelukkig kon ik bijna mijn eerste gel pakken bij de drankpost op 20km.
Ik stopte heel even bij kraampjes op zoek naar mijn flesje.. lichte paniek! Geen flesje met een RR-vlaggetje… ik had ze toch zo heel herkenbaar gemaakt.. Ik verlangde naar de energie van mijn SiS gel maar wat nu… snel maar een beker sportdrank gepakt en weer verder.. balen! Ik moest nu wachten tot het 26KM punt. Een andere loper in een hardloopwinkelshirt die ik al vaker heb gezien bij wedstrijden kwam mij voorbij. Samen liepen we richting Roelofarendsveen langs de A4. Het halve marathonppunt kwam ik door in 1:29 en een beetje.. echt veel marge had ik niet meer … en op de manier waarop ik mij voelde wist ik dat sub 3 wel heel moeilijk zo worden. Toch iets te veel gegeven in het begin?
Rafael kwam mij voorbij op 23KM en zei “blijven lachen he RR?” .. ja ja.. Rafa.. maar nu even niet.. mijn tempo zakte in richting de 5:00 en bij 26KM kon ik dan eigenlijk even wat energie tot mij nemen. Onder de A4 doorlopend voelde ik dat er een steentje in mijn schoen kwam, ook niet echt fijn.. en ik moet ook plassen.. Bij 28KM maar even gestopt langs de kant, even getwijfeld om mijn schoen uit te doen maar bent toch maar verder gegaan. Tussen de 30 en de 35KM zakte het tempo echt in… 5:30 was het beste dat ik er van kon maken en het open stuk door Oud Ade was ook niet echt leuk meer. Het dorp had er wel een leuk feest van gemaakt met een grote boog over de weg. Hier haalde ik Richard in die ook helemaal op was en te veel had gegeven in het begin. Hij zou de marathon rustig uitlopen.
Bij de drankpost nam ik mijn laatste gel en een vriendelijke stem riep naar mij: “Kom op Ronald, haak aan!” Het was Marjolein die op de 4e plek bij de dames liep.. zo makkelijk als zij liep, zo beroerd gingen mijn benen.. “ga maar Mar, ik kom wel ergens vandaag binnen..” of zoiets moet ik geroepen hebben”. En weer een oud collega, Tjerk, langs de kant die mij verder schreeuwde. Met mijn kousen was ik overigens wel blij. Ik denk dat als ik de Effektor van X-Bionic niet aan had gehad ik al veel eerder last van mijn kuiten had gehad.
Met een tempo tussen de 6:00 en 6:30 liep ik mijn kilometers.. Leiden in richting de singels. Langs een kroeg hoorde ik tangomuziek en aanmoedigingen in Leids dialect. Met heel veel fantasie zou je inderdaad nog wel wat tangopassen uit mijn lopen kunnen halen.. heel veel fantasie.. Mirjam, opnieuw een ex JVC’er moedigde mij aan.. heel lief maar het hielp niet zo veel meer.. kramp in mijn bovenbenen op 40KM.. ik hield het vol tot de drankpost daar.. een banaantje zou mijn maag niet meer verdragen zeiden de dames daar dus ik nam nog een slok water. Op 41KM, vlak bij de Morspoort had ik keiharde bovenbeenspieren.. ik kon geen stap meer verzetten.. pijn.. wat een pijn.. zelfs wandelen was niet fijn..
Na even stil gestaan te hebben probeerde ik toch maar wat te hobbelen, door de Morspoort en over het laatste bruggetje, het bruggetje dat ik al 10 jaar achter elkaar heb genomen maar deze keer loodzwaar was. Het laatste stukje over de Boommarkt naar het stadhuis.. mijn benen tilden ik al niet goed meer op en dat eiste zijn tol.
Ik checkte mijn handen waarmee ik de val probeerde te breken. Ze waren schoon maar op mijn onderarm en op mijn zij had ik wat schaafplekken maar vooral een kramp in mijn rechterkuit. Toen ik dat zei begon een dame verzorgend mijn linkerbeen te strekken. “Eh.. het is mijn andere been mevrouw”… na een minuut of zo zei ik dat het wel weer ging en stond ik, geholpen door de omstanders weer op. “eh… gaat het echt wel met je want je moet de andere kant op hoor” …
ja het gaat echt wel en ja, ik weet de weg.
Bij de finish stond Mrs. Leiden Marathon Mok Scheffer mij op te wachten en dat was heel fijn want mijn bovenbenen wilden niet meer. Hangend om Mok kwam er een EHBO’er op mij af. “Gaat het wel, zal ik je even naar de EHBO brengen, wil je misschien in een karretje?” … zag ik er zo beroerd uit?? Nee, het gaat wel.. ik loop wel naar de massagetent. Ondersteund door de EHBO’er kreeg ik mijn 10e Leiden Marathon medaille omgehangen en door het wandelen ging het wel weer. Bij de EHBO tent zei ik dat de masseurs zich beter konden ontfermen over de lopers die echt hulp nodig hadden, als ik nu lekker rustig naar de auto terug loop (15min wandelen) dan ben ik wel weer opgeknapt.
Ik haalde mijn tas op waar Rosan mij nog even feliciteerde mijn met prestatie en Ingrid nog wat foto’s schoot… nou ja, het voelde niet echt als een prestatie. Ik had er de pest in. Heel veel mensen hadden mij gevolgd op twitter en waren benieuwd naar het resultaat maar wisten al vrij snel dat ik de 3 uur barrière niet gebroken had. Mokkend zat ik in de auto te wachten tot ik het parkeerterrein af kon rijden. Ik wilde een cheeseburger bij de Mac en mijn frustratie kwijt. Ik schreef op twitter/facebook “Sub 3 sucks.. ik ga het nooit halen” … Echt aardig was dit niet. Velen schreven “waar is mijn motivator nu” .. tja, de motivator heeft soms ook wat motivatie nodig en kan niet altijd gezellig zijn.
Gelukkig was het nare gevoel na een paar uur weer over. Leiden was voor de 10e keer weer een feest en ook volgend jaar ben ik er weer bij. Met de wind zijn er toch PR’s gelopen dus het kan wel. Ooit ga ik nog wel een PR lopen maar voorlopig doe ik lekker niks en ga ik dit jaar alleen nog de zware maar mooie Kustmarathon doen. Een sub 3 hoef ik daar niet te proberen dus dit jaar maak ik mij niet meer druk 🙂
Rest mij nog iedereen te bedanken, ook hen die ik vergeten ben te noemen, voor jullie steun en felicitaties via twitter, facebook, sms, whats app of persoonlijk, langs de kant of niet, jullie hebben er weer een bijzondere dag van gemaakt.
Oh ja, toch nog een 3e prijs: zondag was ik nr.3 in de meeste getwitterde personen van Nederland :)))
Een filmpje van TV West over de 5KM waar ik ook ergens in tussendoor hobbel
@Ingridkiekt
Mooi verslag Ronald.
Volgend jaar loop ik mee!
Eric Timmer
Altijd positief blijven: het was je beste 30km-tijd van dit jaar. Je boekt in elk geval nog steeds progressie
RubenRent
Ey maatje,
Ik vond het een barre tocht, maar jij hebt echt afgezien… Met als hoogtepunt languit op de klinkers…
Gauw vergeten maar weer en op naar de volgende uitdaging.
Dorothé
Hi Ronald,
De wind was echt te pittig hoor. Verder balen dat je drankjes niet doorgekomen waren, dat maakt ook veel verschil. Ik denk dat je deze editie nog wel lang zult heugen gezien het spectaculaire einde. Nog bedankt voor alle parcoursinfo etc.
groetjes,
Dorothé
Juriaan
Als je die sub-3 poging uit het verhaal schrapt, blijft er een mooi verhaal over een marathon met veel herinneringen en vriendschap. Zondag was gewoon geen dag voor een PR als je PR al zo scherp staat. Een lange sub-3 vakantie lijkt me een goed idee.
Overigens sympathiek dat je nog even op straat bent gaan liggen, maar ik kwam toch nog elf seconden tekort om je (in nettotijd) in te halen. Dat moeten we een volgende keer beter synchroniseren.
Runninggerard
Mooi verslag van je 10e keer Leiden. Ik zie veel overeenkomsten met mijn Leiden Marathon. We gaan gewoon weer verder.Onze doelen halen we vanzelf wel een keer. Op naar Zeeland.
Rene van Belzen
Lijdensweg ja, maar ik las je wedstrijdverslag met veel plezier (zonder leedvermaak, overigens). Respect dat je hem toch nog uitgelopen hebt. Veel succes voor een volgende poging. Nu eerst op verhaal komen, uiteraard. Kramp is niet zo maar uit je lichaam.
Dick Pluim
Toch weer een knappe prestatie ondanks dat het moeizaam ging. En misschien geen gek idee om van het sub-3-plan af te stappen. Zal je zien dat je hem als je er niet mee bezig bent hem gaat halen. Wellicht dat ik volgend jaar de hele Leiden marathon op het schema zet.
salvatius
Volgens mij heb ik je voor de finish onderuit zien gaan en me niet gerealiseerd dat jij dat was. De wind dit jaar was zwaar, en als je voeding niet doorkomt nog veel zwaarder! sterkte met het herstel
johannesdeloper
Heb het er al vaker over gehad, jouw 3 uurs barriere en mijn 4 uurs evenknie. Ik heb het al opgegeven en achter me gelaten. Lekker lopen is eigenlijk veel belangrijker. Het is meer een gevecht met jezelf dan dat het iemand zal uitmaken of je in mijn geval nou een pr van 3:59:59 hebt of van 4:06:03 ja toch?
Pauline
Balen dat het niet ging zoals gehoopt! Hopelijk bij de volgende <3 poging minder wind! Wie weet kun je je supporters dan ook als back-up gebruiken voor sportdrank en gelletjes? Als er dan iets mis gaat bij een drankpost, kunnen zij je alsnog iets aanreiken. En wie weet is er ook wel iemand die het eerste deel wil hazen om te voorkomen dat je te hard start 😉 Die paar seconden per km kunnen net het verschil maken…Herstelze!
thierry
jeetje wat een verhaal en wat balen van het einde. Deze lijden editie maar snel vergeten en op naar de volgende. In 2014 wordt er een marathon om snekermeer georganiseerd. Ik zeg een friese sub 3. 🙂
Marcel de Groot
sub3 sucks voorlopig dus nog Ronald, balen, maar gewoon lekker lopen, genieten en blijf daarover bloggen.
want ook dat geeft die inspiratie en motivatie voor de mindere goden. 😉
Succes met de volgende loop, en tot ziens.
Marcel.
Martin van Noort
Mooi verslag. Even mokken mag. Maar blijf positief en blijf genieten van het hardlopen. Zo kennen we je !
ruud
het zat er in leiden opnieuw niet in, het zit je wat dat betreft ook niet altijd mee.
die sub-3 heb jij echt wel in de benen; ben ik van overtuigd.
nu even goed van herstellen, en dan weer volle moed lekker gaan hardlopen en ervan genieten.
en als je er aan toe bent, met de juiste voorbereiding dat wel, lekker onbevangen toch naar die sub-3 toe. You can do that!
Rene van der Meer
Zoals altijd weer heerlijk om te lezen Ronald 🙂
Het lijkt me een gevalletje van zwaar de man met de hamer tegen komen! Hoe harder je begint, hoe zwaarder de klap is. De laatste Kms geven het woord Marathon dan echt een nieuwe betekenis. Ik heb zelf ook de vraag hoe hou je 4:10 tot 4:15 t/m de laatste Km vol. Ik vrees dat je daarvoor veel Kms per week moet maken op een relatief hoge snelheid. Misschien ook dat voeding (diverse complexe suikers) tijdens de Marathon helpt om de man met de hamer te ontlopen.
Suc6 bij de volgende poging.
Jacqueline
Jammer maar wel een prachtig verslag. Ik ga je zien in Zeeland… en dat is al heel snel #colourrun. Tenminste als dat lukt tussen de meer dan 5000 deelnemers :-).
John
Jammer, jammer, jammer! Wederom je doel niet gehaald, maar je hebt het iig wel tot de streep volgehouden én je medaille in ontvangst kunnen nemen. Dat is heel wat beter als al mijn pr pogingen in 2012 🙁
Nu weer funrunnen, dollen en vooral genieten.
Marco
Mooi verslag rr , emoties horen bij de sport. …. weet ik alles van na texel. … op naar de volgende uitdaging. Tot snel!
Runninghans
Het levert wel een prachtig verslag op , dat je over een paar jaar toch weer met plezier zal lezen
Dion Kes
Geweldig om jou verslagen te lezen ronald, helemaal leuk is dat ik eindhoven 2011 ook gelopen heb. Kwam 3 minuutjes achter jou volgens mij. En deze marathon van leiden vorig jaar was ik ook van de partij. Ik herken veel van de tekst. Ikzelf vond de wind echt verschrikkelijk! Hoe dan ook loop je als een kanjer!! Misschien zien we elkaar nog eens bij een marathon, LOOPSE in ieder geval..
Ronald
mod
Dank je wel Dion! Dit jaar ben ik er weer bij, jij ook? 🙂
Mijn volgende RRun
in 1 month, 2 days
in 2 months, 18 days
in 4 months, 3 days
in 5 months, 29 days
Odometer
Blog catergorieën
Archief per maand
Lezers van RR.nl