RunningRonald.nl

Waar moet ik beginnen nu ik mij lekker voel? … ja, ik weet het: Haas Frank ONWIJS bedankt voor het haaswerk. Vorige week liep je nog 2:50 op de marathon in Praag en vandaag wilde je mij wel ‘even’ hazen naar een PR en en passant de hele marathon van Leiden lopen… en die deed je in 2:56. Ik ken niemand!! die twee marathons in een sub 3 loop in twee weken. Dank dank dank dank!

De voorbereidingen voor deze halve marathon waren niet optimaal. Drukke week achter de rug en nog steeds een knie die af en toe niet lekker voelt. Lichtelijk gespannen stapte ik vanochtend in de auto. Ik had nog even overwogen Ness te gaan hazen op haar halve marathon maar ging toch maar knallen vandaag. Harde dance-muziek is mijn voorbereiding voor een wedstrijd. Bij het parkeerterrein van de Haagweg aangekomen raakte ik in gesprek met een hardloper die plotseling zei: hee, jij bent toch RunningRonald… ik kan ook nergens meer veilig lopen 🙂 en even later kwam Mrs. Hardlopendeboer Ans. Zij ging voor een PR op de halve wat haar ook gelukt is!

De Pieterskerk liep langzaam vol met bloggers en tweeps, succeswensen werden uitgewisseld en Frank en ik maakte ons gereed om te vertrekken richting de start. We namen plaats in het wedstrijdvak en konden naar nog even bijkletsen Juriaan, beter bekend als Rencapy, loopbeest Richard vd Klis, mysterie-guest Kees de Loper en loopmaatje Sylvia. Frank merkte op dat ik een strak gespannen gezicht had… tja, het ging weer ergens om vandaag… Ik wilde mijn PR van 1:24:35 uit december 2009 nu wel eens eindelijk verbeteren, onder de 1:24 moet lukken maar liefst onder de 1:23 … maar ja, dat is wel heel hard doorlopen. Hermien van Roparun 236 zag toch nog kans deze ontspannen foto van ons te maken, vlak voor de start

Na het volkslied gingen de hele en have marathonlopers van start. Frank had al gelijk zin in en ging als een gestoorde er van door… voor mijn gevoel te snel maar toch liepen we de 1e KM in de geplande 3:57min/km ofwel 15,2km/u. De kilometerrondjes liepen heel netjes en ik bleef als trouw konijntje achter mijn haas. In Zoeterwoude, zo rond de 3KM haakte we aan bij een groepje mannen, Frank zei dat ze iets te langzaam gingen en ging voorop lopen en zo werd hij een echte pacer voor de Leiden marathon, alleen zijn ballonnen ontbraken. Het hele groepje achter Frank aan, ik in zijn kielzog. Zo af en toe probeerde een andere loper ‘mijn’ plekje achter Frank in te pikken maar dat liet ik niet gebeuren natuurlijk.. da’s mijn haas, afblijven!!!

Op 4KM dacht ik even dat het niet goed ging. Bij een boer (niet zo’n agrariër) kwam er wat maaginhoud omhoog… dat heb ik nog nooit gehad… was is dit?? natuurlijk was de volgende waterpost nog een end weg… niet nadenken, doorslikken en doorgaan… Het tempo was op zich goed te doen maar nu moest de haas die ik zo vaak ben geweest zelf aan de bak. Frank rende regelmatig voor mij uit om een drankje of spons op te pikken en ik bleef op de winderige stukken (en wind stond er!!) achter zijn brede rug shirt hangen. Regelmatig riep hij iets om mij op te peppen… en ik riep regelmatig iets lelijk terug.. sorry Frank.. ik meende het niet echt hoor…. in de Vlietlanden moest ik van hem genieten van de natuur… “Welke natuur.. ik ken dit allemaal al!!!.. loop door gek!!” Leiden is een marathon om van te genieten zegt men.. niet echt een snel parcours met al zijn bruggen en bochten… maar ja.. ik wilde het toch proberen. Bij 9KM zakte ik een beetje terug maar mijn haas trok mij aan een onzichtbaar touw mee en regelde dat ik in de volgende kilometer die tijd weer terugpakte. Door Voorschoten heen (een nieuw stukje parcours) en langs de vliet. Ik riep naar Frank dat ik een k**hobby had en dat het helemaal niet leuk was. Volgens hem moest ik dan maar gewoon stoppen met lopen… dat werkte als een rode lap op een stier en ging weer achter hem aan.

Mijn AAV36 trainer Ruud stond ook weer op diverse plekken langs de kant en moedigde mij ook aan.. ook hij zal wel dat ik het zwaar had.. maar wilde niet opgeven. De Stevenshof door… hier bedacht een Keniaan op de hele dat het handig was om over de stoep verder te gaan en kwam ineens dwars voor mij langsschieten.. het scheelde weinig of hij kon het trottoir van heel dichtbij bekijken toen hij achter mijn voet bleef hangen… wat is mafkees in het Keniaans???
Hier kreeg ik het moeilijk… altijd eigenlijk zo rond de 15km. Dat punt kwamen we door op 59 minuten en een beetje, nog steeds keurig op schema van 1:23 eindtijd. Frank begon weer te trekken aan mij… hij vond dat ik harder moest… en ik vond het allemaal niet leuk meer… “Tanden op elkaar, niet zeuren, ik had vorige week in Praag ook geen keuze” .. pfff… wat een zeikerd die haas van mij zeg… maar ja, het werkte wel… nog even een paar @#$@#$ bruggen en op naar de Jacob Catslaan. Opeens riep Frank: Nog 2 kilometer Ronald!! Huh??? echt? wow!! tot dat ik een bord 18KM zag.. weer een poging van Frank om mij op te fokken.. het werkte wel… In de Jacob Catslaan moest ik van weer Frank genieten of anders aan iets leuks denken…. ja, het is hier altijd wel een feest maar het kon mij gestolen worden.. wilde alleen maar verder.. ik wist dat Miranda en Wouter op 20km zouden staan… Kilometer 19 ging in 4:04, de slechtste van allemaal… Frank keek regelmatig om en zat maar te gebaren dat ik door moest lopen… En daar stonden Mrs. RR en Smurf 2.09 .. ik kon nog een klein lachje eruit persen maar echt mooi.. nee, oordeel zelf maar

Het laatste stukje.. Frank zei dat ik alles moest geven in de laatste kilometer, alleen dan zou ik 1:23 lopen.. nou ja, dan maar het gas erop en kon ik toch nog aanzetten naar 3:43min/km, 16,1km/u. 100 meter voor de finish riep hij, het wordt 1:23 blank.. maar dat wilde ik niet.. nog meer gas!! en WOW, een eindtijd van 1:22:55 Een dik pr en onder de 1:23 zoals ik zo graag wilde. Nog even snel en bedankje naar Frank die aan zijn tweede rondje ging beginnen.. bizar goed.. en ik hijgde even uit op een hek terwijl een EHBO’er aan mij vroeg: “gaat het…?” ja hoor ben superblij en mijn knie voelde ik ook niet. Ik liep naar de medaille-dames, zocht de leukste uit en ging op één knie voor haar zitten terwijl ze mij de medaille omhing.. hihi.. Nog even in het finishvak wachten op wat bekenden terwijl de mannen uit ‘ons groepje achter Frank’ elkaar feliciteerde. En toen opeens, RubenRent. Met een big smile kwam hij aanlopen. Hij had 2,5 minuten van onze gezamelijke halve marathontijd in Den Helder eraf gelopen!! Wow! Foto!!

Bij de Garenmarkt snel mijn tas opgehaald en nog even naar de marathonlopers gekeken en wat foto’s geschoten. Inmiddels kwam Ness aangelopen die haar supereindtijd vertelde. Ze ging voor een tijd zo rond de 1:45 maar deed het in 1:32 Top! Trainer Ruud ook nog even gesproken die erg tevreden was met mijn tijd net als clubmaatjes Sandra, Leon, Alwin en Frank die ook goed hadden gelopen in Leiden. Daarna vertrok ik richting cafe Barrera waar later Ina en Jan aanschoven. Niet veel later sms’de Frank dat hij binnen was met die supertijd van 2:56. Ik belde hem op dat hij snel naar het terras moest komen waar hij een dik verdiende mok warme choco kreeg!

Omdat het toch erg fris was op het terras namen we redelijk snel afscheid van elkaar en liep ik met Ina nog even naar de start van de 10KM. Leuk om de die levende startlijn te zien vertrekken. Nog wat foto’s hier en daar en daarna was het tijd om Leiden weer te verlaten. Ina liep terug naar het station en ik wachtte op Marinka die vandaag de 5KM had gelopen en omdat zij een plaatsgenootje van mij is kon ik haar een lift aanbieden naar het station van Alphen waar haar fiets stond. Het was een hele mooie dag in Leiden. Vele liepen een PR, de verhalen ga je vast nog wel lezen!

Ik dank nogmaals mijn Haas Frank!! Zonder jou had ik het niet gered!! Een mooie 31e plaats overal, dus niet 18e zoals de uitslagen eerder vermeldde maar toch wel 4e in mijn categorie mannen 40! Lees ook zeker ook Frank’s versie van deze speciale dag
Data: 21,097KM, 1:22:55, gemiddeld tempo/snelheid: 3:56min/km, 15,2km/u

Al mijn foto’s vind je in mijn Flickr Album

>