RunningRonald.nl

Vandaag was het zover: de lang verwachte editie van de Zuiderzee Marathon 2011… in de zomer in plaats van de normale maand november. De Zuiderzee marathon is een bijzondere marathon van Urk naar Zwolle, langs ondermeer het Unescogebied Schokland maar ook Kampen en IJsselmuiden. Jammer genoeg is deze marathon na de 10e editie in 2010 gestopt maar ik wilde ‘m nog zo graag een keer lopen… en zo was het plan geboren om samen met Kees de Loper deze te doen.

42,2KM vond onze trainer Rob Veer, iets te ver dus besloten we vanaf Schokland naar Zwolle te lopen. Kees had geregeld dat we op de atletiekbaan van AV PEC mochten finishen en daar, tegen een hele kleine vergoeding, gebruik mochten maken van de douches en de kantine. En ja, waarom maar met z’n tweetjes? Na een oproep op dit blog en via twitter kamen er al snel wat aanmeldingen binnen: Erik, Bastiaan en Hans kende ik al via twitter, Marinus, goede loopvriend van Kees, Jan, die ik ontmoet had bij mijn spontante tweetup-loop in Drouwenerzand en drie AV PEC Leden: Hetty, Arjen en Ruben. Verder hadden zich twee fietsers bij ons aangesloten: Dé man achter de Marathon van Zwolle, Han en Mieke, die ik voor het eerst had ontmoet bij de TiedKwiet loop 2010.

Om 12:00 uur stonden de 10 lopers en de twee fietsers al helemaal klaar. Kees en ik waren, zoals dat zo mooi heet: Fashionably Late … hihihi.. maar zoals afgesproken vertrokken we om 12:15 uur richting Schokland. Onze kanjer Mieke had een 16 persoonsbusje van haar familiebedrijf Lanting Reizen meegenomen en werden we door haar keurig vervoerd, inclusief twee fietsen richting de start in Schokland.

Nog even de laatste voorbereidingen: kratje op de fiets bij Han, fietstas bij Mieke. Laatste plas en hop… op naar Zwolle! Al gelijk ging men rap van start, door het natuurgebied van Schokland. Kees als gids voorop en ik liep achteraan naast Mieke. Even bijkletsen met deze, zo bleek later, afstammeling van Schokland… ik vond al dat ze zo makkelijk de weg wist te vinden maar ja, in de bus mag je de chauffeuse niet afleiden natuurlijk.

Het weer zat prima mee, zonnig, soms zelfs erg warm. De regen die ik onderweg richting Kees’ huis had bleef gelukkig weg. We hadden een mooi groepje lopers en de bedoeling was dat we met een tempo van 5:25 (11,1km/u) zouden gaan lopen. Nu liepen er een paar enthousiastelingen voorop die iets te hard dingen dus nam ik de kop over en deed een soort haaswerk voor 9 andere lopers 🙂 Leuk om zo op kop even regelmatig af te wisselen met de lopers van ons groepje. Buiten de snelle mannen hadden we ook een sterk lopende dame tussen ons. Hetty liep heel soepeltjes en dat hield ze de hele weg vol. Mooi om te zien.

De route over het ZZM parcours kent wat lange, rechte stukken. Na het oversteken van de Ramsdiep kregen we zo’n lang stuk. Over de Frieseweg richting IJsselmuiden. Ondertussen maakten Mieke en Han vele foto’s, gooiden er nog een paar op twitter en zorgde ondertussen voor onze veiligheid door voorop en achter te fietsen en ons regelmatig te voorzien van drankjes. In IJsselmuiden stond Kees’ grootste fan (Mrs. Kees de loper) langs de kant wat foto’s te schieten. Kees vertelde ondertussen uitgebreid over de bijzondere bezienswaardigheden onderweg en wees ons daarbij keurig de weg. Na IJsselmuiden was ‘s Heerenbroek de volgende plaats waar we doorheen zouden komen. Hier, op 24km van onze training stond Marjon, de jongste dochter van Kees klaar om Mieke op te vangen en terug te rijden naar Schokland. Zo zou Mieke, compleet met bus, weer op tijd bij de finish zijn.

De stop op 24KM was een punt waarop de training zich zou veranderen. Het was inmiddels flink benauwd geworden en sommige lopers hadden daar toch wel wat last van gekregen. Erik, Kees en ik liepen vanaf het wisselpunt in op de andere lopers die door waren blijven dribbelen richting de Stuurmansweg.. ook al zo’n lang stuk. Hier was het hard werken voor Han. Een paar lopers nam hij om de beurt mee op de stang van zijn fiets en dropte die weer voor de groep af. Het was nu was lastig de groep bij elkaar te houden maar met wat bezemwerk lukte het wel redelijk. Op 29KM had Hetty ook nog wat fans langs de kant. Haar gezin had heerlijk stoeltjes buiten gezet om haar, al zwaaiend, voorbij te zien gaan. Nu nog de laatste hindernis, de brug over het “Zwarte Water”. We miste drie lopers van de groep maar die zouden er zo wel bij komen dus gingen we met 7 lopers beginnen aan de laatste 500 meter richting de atletiekbaan van AV PEC.

Marcel, AV PEC trainer en mede organisator van de Zwolle Marathon stond al klaar om ons binnen te halen en zo liepen we de laatste meters van deze bijzondere 31km trainingsloop. Arjen schoot nog even een foto en het wachten was nu op de laatste drie… dat duurde gelukkig niet lang en zo kon Han deze leuke finishfoto maken.

Na een heerlijk verfrissende douche konden we nog even nakletsen met de lopers en fietsers in het zonnetje bij de AV PEC kantine, onder het genot van een bakkie koffie of thee. Voor alle lopers had Kees een aardigheidje geregeld en Han en Mieke werden bedankt met lekkers voor het fietsen en het busvervoer. Terugkijkend was dit een geweldige dag: een mooi parcours met leuke lopers. Sommige die ik nog niet eerder had gezien maar wat al gelijk goed klikte… lopers zijn gewoon hele aardige mensen 😉 Verder prima ondersteuning van de fietsers, goed vervoer, een leuke nazit… dit doen we gewoon nog een keer!

Iedereen bedankt voor de gezelligheid!! ps: gemiddelde tempo van deze 31,31km was 5:24min/km… is dat strak of niet?

Mieke heeft heel veel leuke foto’s gemaakt. Deze vind je hier
Al mijn foto’s vind je in mijn Flickr-Album

>