Hoe’st?!

Eén keer paar jaar heb ik last van hoest… nu is het de hoestweek van 2008. Hoe ik er aan kom, geen idee, het overkomt je blijkbaar. Verder voel ik mij prima, heb nergens last van behalve van die droge hoest… ik word er gek van.

Nu hoest ik niet normaal.. het is een beetje een kruising tussen een half dode zeehond en het brulaap-neefje van Bokito.. komtom: mijn hoest is gek en hard… regelmatig hoest ik Miranda wakker en daar is ze niet echt blij mee.. om de echtelijke rust te bewaren heb ik dus maar middeltje gekocht om de hoestprikkel te onderdrukken, voor onze medici, (Martine en JeeWee): Dextromethorfan. De gemiddelde coffeeshopbezoeker kan beter aan dit medicijn want als je te veel inneemt wordt je behoorlijk high: je gaat hallucineren en raak je in een eufonische stemming… kan nooit gezond zijn.


HOest
hoest, uchuh, en zo…

Wat blijkbaar veel beter tegen de hoest helpt is: hardlopen. Tijdens de Kenwoodrun, maar ook vanavond in mijn rustige 45 minuten Zg- (lopen op gevoel maar niet te snel) loopje heb ik alleen gehoest toen ik stilstond voor de rek/strek oefeningen en na afloop… de hele buurt was gelijk wakker..

Dus: heb je last van droge hoest, ga lekker hardlopen, dan heb je nergens last van… totdat je training is beëindigd..
Nu dan ook de vraag aan de dokters, verplegers/verpleegsters, kwakzalvers en/of alchimisten: hoe kan het dat je niet hoest als je hardloopt??

O ja, wel leuk om te melden: de 8KM van vanavond gingen misschien niet zo heel snel, 9,1 KM/u of 6,36min/km maar wel met een gemiddelde hartslag van 124bmp (62%HR).. en dat vind ik zelf toch wel heerlijk laag..

>