RunningRonald.nl

Het jaarlijkse terugkerende webloggersfeestje: Groet uit Schoorl Run: Claudia haalde mij ‘s middags op en samen reden we naar Noord Holland. In Bergen de tassen even in het hotel afgegeven en doorgereden naar het bungalowtje in Schoorl van Petra en Erik. M@urice was ook al in het huisje en later volgende nog John, Koen, Brigitte en Illian. Petra verzorgde ons prima met een heerlijke pasta maaltijd.

Pasta di Petra

Na het smikkelen en smullen vertrokken we richting de Honky Tonk, een kroeg aan ‘t klimduin waarbij het weer een gezellig weerzien was met vele bloggers. Een rustig feestje zonder uitgebreide drank uitspattingen want er moest natuurlijk ook nog gelopen worden. De echte toppers waaronder hardloper Roberto gingens zelfs al iets eerder naar bed maar ook de andere bloggers maakte het niet laat. De meesten vertrokken zo 22:30 weer richting hotel, bungalow of broederschapshuis


Bloggers in Honky Tonk, met van links naar rechts:
Petra, Martine, John, M@urice, Koen, Jacqueline, Hans van Klaveren,
Brigitte, Claudia, Erik en RR

Zondagochtend bij het ontbijt trok de lucht buiten helemaal dicht en begon het zelfs hard te hagelen… zou dit het weerbeeld van vandaag worden? Claudia en ik mochten bij Petra onze spullen kwijt en inmiddels was ook Broeder Richard gearriveerd, de man waarmee ik altijd erg kan lachen.

Op naar de sporthal: Erik, Broeder Richard en Claudia

In de sportzaal van Schoorl was het helemaal super. Vele webloggers verzamelden zich voor de groepsfoto en het was leuk weer even bij te kletsen met velen van hen waaronder Pieter en Wanno. Zelfs Mo was komen opdagen ondanks hij middags moest werken.

Vele bloggers in Schoorl: Pieter, Wanno, Koen, Erik, M@urice, Richard,
Ron, John, Rinus. 2e rij: Petra, Mo, Tiny, Fred, Jacqueline en 3e rij:
RR, Illian, Claudia, Hans van Klaren en Ton

11:00 uur, de start: altijd dringen in de startvakken: De loop zelf ging hard. Tiny, Claudia en ik gingen voor een tempo van 4:30 en 4:40. Tiny’s zoon Ruud en blogger Ton liepen met ons mee. Tiny was in eerste instantie ‘bang’ dat hij ons niet bij kon houden naar uiteindelijk liepen we allemaal achter hem aan. Ton haakte af op 10KM en ik zag aan Claudia dat ze het moeilijk had. Ruud, Tiny en ik wisselde regelmatig van kop en vooral Tiny ging als een diesel op stoom. Jemig, wat kan deze veteraan lopen! Op 24KM liep het tempo bij Claudia behoorlijk terug, flink boven de 5:00min/km. Tiny en Ruud vroegen aan haar of ze het niet erg vond dat zij doorgingen. “Nee, niet erg” zei ze, maar ik bleef bij Claudia want had ik haar beloofd bij haar te blijven.

30KM met Claudia. Foto door: Björn

De normaal zo sterk lopende marathonkampioene had wellicht te veel gegeven in het begin en moest daar nu de rekening voor betalen. Ze heeft een aantal keer geprobeerd mij weg te sturen naar Tiny en Ruud maar ik liep met haar mee tot aan de finish. Bij de moeilijke stukken met wind ging ik voor haar lopen en sleepte haar op die manier mee. Het was zwaar voor haar maar ze is niet uitgestapt terwijl ze dat wel wilde. Goed gedaan Claudia, dat is karakter, ook al zit je er doorheen, volhouden! Na 2:26 uur zaten de 30KM er op en liepen we hand in hand over de finish. De volgende keer doen we wel weer een snelle 30KM. Na de finish ondersteunde ik haar en liepen we terug naar de sporthal om snel iets warm aan te trekken en na een douche bij het huisje van Petra waren Claudia en ik weer helemaal fris.

Tiny, Claudia en RR, voor de start

Na afloop van de loop hebben we met nog wat bloggers wat gedronken in restaurant ‘t Klimduin, deelde Bjorn nog wat prijzen uit waarna Claudia en ik vertrokken om nog wat te eten… maar eerst de jaarlijkse foto met Broeder Richard aan de voet van ‘t Klimduin:

Broeders bij ‘t Klimduin, net als in 2007

Het was een supergezellig weekend. Petra en Erik bedankt voor jullie gastvrijheid in het huisje en alle bloggers bedankt voor de gezelligheid. De loop was toch nog door een zonnig Schoorl en ik heb er een goed gevoel aan over gehouden dat ik Claudia heb kunnen steunen. Data: 30KM, 2:26:30 uur, gemiddeld tempo: 4:51min/km, 12,3KM/uur

Al mijn foto’s vind je in mijn Flickr album, Schoorl 2009

(Dit was even de verkorte versie… ik zal morgen nog een aanvulling doen, waaronder het verhaal van het roze gipspootje van Michelle, maar nu ga ik lekker slapen in mijn eigen bedje… ligt altijd beter dan een hotelbed waar je toch alleen maar kramp van krijgt)

Update: 9 februari

Miranda dacht van: jij een gezellig weekend, ik een gezellig weekend dus zij vertrok vrijdagmiddag met haar moeder en de kids naar een huisje in Zeeland. Reuze gezellig allemaal totdat een onvoorzichtig persoon in het zwembad op de voet van Michelle terecht kwam. Nu kan Michelle vaak theatraal reageren.. Miranda is al vaker naar het ziekenhuis geweest met haar terwijl er niets aan de hand was. Deze keer was het wel raak, een stukje bot gebroken en 4 weken in gips… het weekendje is iets anders geëindigd dan gepland… Ze heeft geen pijn aan voet maar het is natuurlijk wel lastig. Ze wilde altijd al een gipspootje maar nu ze er één heeft is ze er niet zo blij mee.

Michelle met haar roze pootje

Zie hier de film van Rinus

>