RunningRonald.nl

De afgelopen dagen brengen we (RR en de RR’tjes) onze dagen door in Beekbergen. Een mooi huisje op een mooie locatie nodigt natuurlijk uit voor mooie loopjes.. dat zijn een hoop “mooi’s” in één zin maar wel terecht!

Zaterdag een kleine verkenningsloop van 10KM langs o.a. het spoor van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij en in de buurt van de Loenense Watervallen. De trein is een bezoekje waard. Een oude stoomlocomotief brengt je van Apeldoorn naar Dieren (en weer terug) en je waant je weer aan het begin van de vorige eeuw. De Loenense Watervallen zijn de langste en hoogste van NL. In 4 trappen valt het water van de Vrijenbergerspreng 15 meter omlaag.

Na de verkenning was het tijd voor het echte werk. Voor vertrek naar de Veluwe had ik al een route van 32KM op afstandmeten.nl gemaakt. Altijd spannend om een route te maken waarvan sommige stukken niet over verharde wegen gaat… kloppen de gegevens op de site wel… als ik maar niet verdwaal op natuurpark Veluwezoom, een uitgestrekt natuurgebied van bos en heide tussen Apeldoorn en Arnhem in.

Zondag kwam het niet helemaal uit om dan de duurloop te doen dus verplaatste ik ‘m naar maandag. Het liefst zou ik ‘m met iemand willen lopen maar waar vind je iemand die op maandagmiddag 3 uur lang kan meelopen? Vriendin Esther reageerde op zondag via twitter: “heb je de 32k er al op zitten?” … mmm, zou ze misschien mee willen lopen op maandag?

Esther had een afspraak in Breda maar zou daarna richting Beekbergen komen… dat is leuk! We hadden al een tijd niet meer samen gelopen dus ze was meer dan welkom in ons vakantiehuisje. In de ochtend kwam het nog met bakken naar beneden vallen, zelfs vlak voor haar komst (om 15:00u) was het weer nog niet veel beter maar de weergoden waren ons goed gezind want niet veel later brak het wolkendek open en kregen we een zonnetje.

Even voor half vier vertrokken we richting de Veluwezoom. Ik nam Esther eerst mee langs de watervallen en via de provincialeweg richting Loenen, daar ergens een zijstraat genomen (Droefakkers) en zo de bossen in. De navigatie op de Garmin werkte prima af maar toe was het even kijken of we goed gingen. Die vraag kwam ook regelmatig van Esther: “gaan we goed?”.. “yep, Esther, we gaan goed. Op avontuur met RR” was mijn antwoord.

Na een kilometer of 11 zat er een rare afslag naar rechts. We kozen het pad wat we dachten wat goed was maar al snel gaf de Garmin “van koers af” aan.. mmm.. toch maar rechtdoor dan? Teruggelopen en aan het einde rechts af…. hee.. dit is ook niet goed.. dan toch een ander pad? iPhone erbij en de app afstandmeten.nl opgestart. Hier kun je je eigen routes zien, inclusief GPS positie.. en jawel, dat hele smalle spoor over de heide, die moesten we hebben. Op naar het kasteel van het plaatsje Rozendaal. Achterelkaar liepen we over het smalle pad maar door de vele regenbuien was het spoor soms tot ver over de enkels diep gevuld met water… oeps.. niet echt lekker. Esther, die voor vetrek nog aan mijn vroeg of ze haar trailschoenen aan moest doen, waarop ik zei dat dat niet nodig was, keek mij nu wel een beetje vreemd aan… 🙂

nee, ik wist dit ook niet… wat te doen, nog ruim 2 km naar het kasteel doorlopen? “wat is het alternatief RR?” .. Het alternatief was omkeren en terug naar het oorspronkelijke pad. De lus om het kasteel heen zouden we dan laten zitten en na 500 meter op de terugweg aansluiten… we keerden om en gingen voor de terugweg, die 6KM die we nu oversloegen maken we op het einde wel ergens goed. Na 500 meter scherpe bocht naar links.. oeps… weer een heel smal pad maar ondanks de natte voeten werd op het hoogste punt van dit pad onze inspanning beloond met een schitterend uitzicht over de heide met de bossen op de achtergrond. Geweldig om dit even samen te bekijken.
De route terug ging over veel onverharde wegen, gelukkig bleef het droog en hadden we geen last meer van diepe, natte geulen. De route liep regelmatig niet meer gelijk met de Garmin Route maar zolang we redelijk parallel aan de geplande lijn liepen vond ik het wel best. De ANWB paddestoelen waren een mooi referentiepunt dat we nog steeds goed liepen (richting Eerbeek, Loenen, Apeldoorn). Toch wilde ik ergens het bos in om weer op de ‘dikke Garmin lijn’ te komen. “weet je zeker dat dit pad ons op de juiste route brengt?” Vroeg Esther… “nope… ik weet niet niet zeker… ik denk het… ” maar het pad liep in een rondje.. dan toch maar weer terug hihi..
Uiteindelijk kwamen we weer in Loenen aan en om de gemiste 6KM goed te maken stelde ik voor om het kasteel in Loenen te bezoeken. Hier en daar even nagevraagd waar het kasteel zich bevond. “eh.. ik ben hier op bezoek…. geen idee” en ook: “eh… daar ergens… ik woon pas hier” .. en ook nog: “ja, daar ergens, loop maar om dat complex heen en dan kom je er wel” … tuurlijk.. maar goed, uiteindelijk stonden Esther en ik voor Kasteel Ter Horst, een mooie afsluiting van deze bijzondere loop.
De laatste 3km waren dezelfde aan de heenweg. Na ongeveer 32KM (ik heb ergens mijn garmin te laat weer aangezet) en 3 uur lopen waren we weer terug in het RR vakantiehuisje. Na een frisse douche konden we aan de soep van Mrs. RR. Een heerlijke duo-duurloop. Dank dat je helemaal naar Beekbergen bent gekomen Esther! Het was heel leuk!

Woensdagavond weer iets leuks: Safari-joggen… maar daarover later meer!

Nu even een dagje rust.. en een feestje vieren!

>