Back home… en een ontmoeting met een Belgisch kampioen

Na een autorit van 15 uur (incl. stops en files) zijn we zaterdagnacht weer veilig bij huize RR aangekomen. De vakantie in Zuid Frankrijk zit er weer op. Toch nog even een klein verslagje wat er de afgelopen dagen gebeurd is:

Na het vuurwerk van dinsdagavond hebben we woensdag een leuk riviertje in de buurt gezocht waar de kids lekker konden zwemmen en van een bruggetje konden afspringen en werd de dag afgesloten met een bijzondere hardlooptraining maar daarover hieronder meer. Donderdag was een eigenlijk nét niet-dag:

Een bezoekje aan de stad Nîmes: Een stad waar de invloeden van de Romeinen nog duidelijk te zien zijn waaronder één van Europa’s best bewaard gebleven arena’s. Natuurlijk hadden wij weer de pech dat uitgerekend vandaag de Arena niet van binnen te zien was ivm de opbouw van een popconcert die avond. Het bezoek daarna aan een groot zwembad in diezelfde stad was ook geen succes omdat de glijbanen, door een nog onduidelijke reden, niet ‘begleden’ konden worden. Voor een verder bezoek aan de stad behalve de McDonald’s hadden we geen zin meer…

De arena van Nîmes

Vrijdag, de laatste dag, wilde ik toch wat actiefs doen en ging met Michelle naar het plaatsje Saint Ambroix waar één van de verhuurplaatsen is gevestigd van Cap Canoë. Slechts een kwartiertje rijden vanaf de camping dus dat was ook fijn. Bij de verhuur werden we te woord gestaan door een Nederlands meisje. Kijk, dat is nou een mooie service! Michelle en ik hadden grootse plannen, 30KM zou misschien wat te veel zijn maar 14KM zou toch wel kunnen. De vriendelijke en behulpzame Hollandaise vertelde ons dat het waterpeil in de Cèze (de rivier waarop kanoëd zou worden) te laag was voor lange tochten. Ok, doe dan maar de 8KM. Een mooie tocht door een prachtig landschap. De route eindigde in Saint Denis bij een leuk strandje waar je ook nog van rotsen kon afduiken. Voor wie de route wil zien in GarminConnect, klik hier

RR in Kano-aktie

De terugweg op zaterdag liep redelijk vlekkeloos. De rit door het centrum van Lyon is altijd druk dus daar hadden we wat oponthoud maar niet zo erg als de lange files die we op de andere rijbanen van de A6 (route du soleil) zagen vanaf Lyon naar het zuiden… nou ja… tot ongeveer 30 min na Lyon. Ter hoogte van Belleville was een ernstig ongeluk gebeurd en de hele A6 richting het noorden was afgesloten. Gelukkig werd de weg ‘snel’ vrijgemaakt en konden we na 1,5 uur wachten verder rijden. Och, het viel mee dat het niet zo warm was op de terugweg en 15 uur later waren we weer in Alphen a/d Rijn.

Wouter en Woeffie op de Route du Soleil

O ja… op het strandje na de kano-tocht ben ik ook nog te grazen genomen door Franse dazen. Deze steekvliegen zijn blijkbaar een stuk agressiever dan zijn Nederlandse broertjes want één beet in mijn onderbeen heeft mij een dikke, met vocht gevulde enkel en kuit opgeleverd. Een allergische reactie op de steek of de “anti-prik” die ik er op gesmeerd heb… straks toch maar even naar de huisarts…

Ook bijzonder van deze week was de loop op woensdag. De Vlaming die ik maandag voor mijn duurloop sprak vond het leuk om een rondje met mij mee te lopen. Koen, zoals hij zich voorstelde bij aanvang zag er duidelijk afgetraind uit. Lang, slank en (zeker en vast) snel dus onderweg voor het 11KM rondje wat ik de zaterdag ervoor al had gelopen vroeg ik voorzichtig naar zijn palmares. Ik bleek te maken te hebben met meervoudig Belgisch kampioen Koen Spiessens. Als ik het allemaal goed onthouden heb heeft de nationale kampioenschappen o.a. de 1500 meter indoor, 3000 meter steeplechase en 400 meter horden gewonnen. Zijn PR’s op de halve en hele marathon: 1:10 en 2:30 uur… Amai!! Opeens zag ik dit rustige loopje een afslachting worden 🙂 Gelukkig viel dat wel mee. Onderweg lekker lopen kletsen met deze sympathieke Belg die al 32 jaar aan atletiek doet. De 11KM hadden we nu in 50 minuten gedaan ipv de 60 van zaterdagochtend en Koen vroeg of ik nog verder wilde. Ja, tuurlijk! Hij nam mij mee naar een park/bos in de buurt van de camping die ik nog niet had gelopen, toch nog iets nieuws in de route en Koen mocht de weg wijzen.

Eenmaal in het bos stonden we even stil en ik vroeg hem waar we heen moesten. “We kunnen die kant op maar daar loop een valse hond of dezelfde weg terug”… nee, teruglopen doen we niet maar ja, die hond… we hoorden heb verderop al hard blaffen. Eén blik op de Garmin en ik zei tegen mijn loopmaatje dat als we ‘die richting’ op gaan we vanzelf weer op de weg naar de camping uitkomen. Hihi, dat hebben we geweten… weer een kleine trailrun over smalle bospaden met keien en uiteindelijk belanden we in de achtertuin van een Fransman die inderdaad aan de campingweg woonde. Een leuke en spontane loop. Jammer dat we elkaar pas op het einde van de vakantie hebben ontmoet, aangezien Koen elke dag traint had ik bij mijn 5 loopjes deze vakantie gezelschap kunnen hebben.. Nou ja, misschien komt ik nog wel een keer de kant van Bornem (B) op om in zijn omgeving te trainen. Dank voor de gezelligheid Koen! … en nu… ja, weer de rondjes in Alphen aan den Rijn…

Bijzondere ontmoeting in Zuid Frankrijk

 


>