Roparun, feestje en laatste duurloop

Zaterdag was de eerste bijeenkomst voor de Roparun teams in Ahoy Rotterdam. Daar wilde ik wel bij zijn om een stukje hierover te schrijven op dit blog en op de site van ons team, weRUNtogether.nl. Vrijdag, tijdens onze training vertelde Claudia dat zij voor haar team, RTZN ook naar Rotterdam zou gaan dus een carpooldate was snel gemaakt.

In Ahoy spraken een aantal bestuursleden van de Roparun, Henk van der Velde, Peter van der Noord en Jacco Zanstra over de afgelopen edities. Wat ooit begonnen is als een weddenschap is nu, 17 edities later uitgegroeid tot een mega evenement met een enorme opbrengt. Vorig jaar brachten de 253 teams gemiddeld E 17.000 euro binnen wat een totaal bedrag opleverde van ruim 4,3 miljoen euro. Het jaar 2009 kent zelfs 79 nieuwe teams en de limiet van 275 was al snel bereikt, sterker nog, 23 teams staan op de reservelijst. Indien deze 275 teams dezelfde
gemiddelde opbrengt binnenbrengen en zo 4,6 miljoen ophalen komt de magische grens van 5 miljoen euro wel heel dichtbij.

Een megabedrag wat op vele manieren wordt besteed wordt aan kankerpatiënten. Een belangrijk onderdeel van de opbrengt van 2008 is gereserveerd voor de realisatie van een uniek project: het Roparun Centrum Rijnmond. Dit centrum, wat naar verwachting in 2013 zal worden geopend, biedt alle hulp en steun aan kankerpatiënten onder één dak.



Deze film, 15 jaar Roparun werd ook vertoond:
een kippenvel moment, dit moet je zien

Als gastspreker was voormalig topatlete Nelli Cooman aanwezig. Nelli omschreef de Roparun als “een virus in haar leven wat voelt als verliefd zijn”. Ze vertelde dat veel deelnemers aan de Roparun dit virus te pakken krijgen en een jaar later opnieuw meedoen. Nelli is ambassadrice van de Roparun en daarmee ook voor alle teams. Natuurlijk wilde zij wel even op de foto met ons team.

Nelli Coomans
Nelli Coomans met loper Frits, teamcaptain Marcel en RR

Claudia schreef het ook al in haar verslag van deze dag. De Roparun is een avontuur voor het leven, en zo voelt het ook. Het wordt vast een geweldig avontuur met veel lol maar ook afzien. In estafettevorm van Parijs naar Rotterdam, onderweg door vele dorpen en steden lopen waar iedereen je enthousiast staat toe te juigen. Dit jaar is het parcours aangepast en wordt nu ook de binnenstad van Antwerpen aangedaan maar er zullen ook stukken zijn waar het heel donker is en je blij bent dat er twee fietsers de lopers begeleiden, en zo ben je non-stop onderweg om op 1 juni met het hele team maar ook alle andere deelnemers te finishen op de Coolsingel in Rotterdam… Eén ding: uw webmaster heeft nu al tranen in zijn ogen! De Roparun: trachten leven toe te voegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven!

Maar dat is nog niet alles wat er gebeurd is dit weekend:

Zaterdagavond een leuk feestje van mijn schoonouders, die 40 jaar getrouwd zijn op 24 december. Een gezellig restaurant in Oud Ade (ja het bestaat echt) met een toegangsweg, één auto breed waarbij je dus echt wel voor zorgt dat je helder je auto instapt. De ene groep (60 plus) ging flink uit zijn dak terwijl de jonge garde (40 plus) zich beter gedroegen 🙂

Zondag veel geklust in huis en maar een flink de zolder uitgeruimd en al die zooi de er al zo lang staat nu eens echt weggooien. ‘s avonds stond de laatste duurloop op het programma waarbij er, net als vorige week zondag, twee maal 30 minuten in Z1-2 en aansluitend 15 minuten in Z2-3 moest worden gelopen… echt lekker ging het niet. Wilde eigenlijk al niet eens naar buiten, komt bijna niet voor, wellicht een last van een lichte pre-marathon stress? De eerste sessie van 30 + 15 minuten gingen nog redelijk maar daarna merkte ik dat de vorst aan de grond gladheid begon te veroorzaken. Rustig aan, zeker niet vallen, één week voor een marathon. De laatste 15 minuten Z2-3 gingen voor geen meter, het gewenste tempo van 4:45min/km kwam gewoon niet op gang en mijn zwakke plek, mijn rechterenkel, begon weer eens te zeuren… nou ja, toch maar weer 1:40 uur getraind en 20km afgelegd


laatste duurloop
Wel leuk, deze keer wél de training beëindigd op met mooie getal: 19.69

Eenmaal thuis zei Miranda dan een slechte generale een uitstekende première zou opleveren.. nou dat klikt goed voor Purp! Bij Rinus las ik dat er tijdens de Spark marathon grote vraagtekens zijn gerezen bij de aanwezige bloggers waarom nou niet voor Spijkernisse maar voor de armoedige Purmerend Marathon heb gekozen. Mijn antwoord bij Rinus:

Waarom ik niet in Spijkernisse was? heel eerlijk, toen ik voor Purmerend koos wist ik eigenlijk niet dat er één bij Spark was. Daarbij wilde ik de laatste marathon in december lopen die nog in de buurt van mijn huis was en na 4 mega marathons lijkt mij een zeer kleinschalig marathon wel eens leuk… en wie weet, haal ik voor het eerst (en voor het laatst?) een podiumplek op een marathon… Ik heb geen idee hoe de rondjes door het bos mij mentaal gaan ‘belasten’ maar dat gaan we zien a.s. zondag… zal in Purp in ieder geval, samen met Richard, de webloggers vertegenwoordigen

p.s.: achteraf gezien, viel het eigenlijk wel mee, kijk maar eens naar de 30 minuten stukken data van dezelfde loop vorige week zondag:


Training vorige week zondag
Dezelfde loop, vorige week zondag

Mijn lange weekend is begonnen met een heerlijke loop en uiteindelijk toch ook geëindigd met een lekkere loop

>