RunningRonald.nl

Mijn eerste marathon van 2013… na het stoppen met haasklusjes sinds de bruggenloop in december 2012 zou ik mij volledig gaan richten op Rotterdam. Er volgde een drukke tijd, zakelijk maar ook privé. Training geven, 20 van Alphen voorbereidingen, fusie op de zaak en toen ik zag dat het 21 graden zou gaan worden in Rotterdam verdween dat laatste stukje hoop voor een sub 3 helemaal. Natuurlijk weet ik dat er zo veel mensen zijn die mij die mooie tijd gunnen en ik weet ook wel dat dat in mij zit. De maanden voor Rotterdam heb ik ook echt wel hard getraind en (bijna altijd) keurig het schema van mijn trainer Rob Veer gevolgd maar het voelde die dag gewoon niet OK.

‘s ochtends werd ik opgehaald door loopvriendje Frank (en zijn fanclub) die na zijn 60KM op Texel niet zou gaan knallen in Rotterdam. Een uur voor de start vroeg hij of ik het leuk zou vinden als hij met mij mee zou lopen. Niet als haas, gewoon als 4:10km/min loper. Prima Frank, loop maar mee, maar ik loop mijn eigen wedstrijd… ik zie wel hoelang ik dat tempo vol kan houden.
Eerst de tweetup voor het politieburo: man wat een volk, heleboel bekende maar ook nieuwe gezichten waaronder Tamara, leuk om kennis te maken. Snel even een hand en een kus en daarna richting het C vak. Frank liep helemaal door naar voren waar we ook AAV’36’er Gerwin tegenkwamen. En zo stonden we, helemaal vooraan, naast de toppers in het elite-vak, aan de rechterkant van de Coolsingel. Makkelijk, want zo zou mijn brutotijd, ook mijn nettotijd worden. Leendert Huijzer, door intimi Lee genoemd, deed zijn ding op de hoogwerker en daarna was het BOEM uit het kanon. Samen met Frank gaan we op pad, ik loop nog ff te klooien met mijn SPI belt omdat deze, met de ‘zware’ SiS gels eraan net lekker zit. Tip: geen ‘vlinderbroekje’ gebruiken met zo’n SPI belt vol gels.

De Erasmusbrug over en ik zo hobbelen we verder. Na 2KM voel ik al dat het niet lekker gaat. Ik moet echt ‘werken’ om die 4:10 vast te houden. Frank loopt als een alien van de planeet Plork42 zijn rondjes volgens een Zwitsers/buitenaards uurwerk. Ik besluit al na 5KM dat 4:11-4:13 snel genoeg is. Ik wil niet harder, dan liever een negatieve split maar ik weet ook wel dat niet zou gaan lukken met de verwachte temperaturen. 4:13min/km gemiddeld is ook sub3. Ik liep nu 4:09 – 4:10 gemiddeld en ik bleef stug 4:12 lopen. Frank moet een stijve nek hebben gekregen van het achterom kijken.. “je kunt mij wat Frank, ik ga toch echt niet harder”. ‘Subtiel’ geeft ik te kennen aan Frank dat ik het wel best vind zo en dat hij lekker zijn ding moet doen.

Bij de keerlus op de Olympiaweg (even na 6KM) zie ik Frank verschikt om zich heen kijken, ik zwaai nog naar hem, zo’n 200 meter achter hem maar hij ziet mij niet. Wel zie ik clubmaatje Marc en Marek aankomen lopen en zij halen mij in zo rond het 10KM punt. Mijn Garmin was al naar 4:13 gemiddeld gesprongen en ik zei tegen de twee snelle mannen dat zij echt op het randje van een sub 3 liepen. Marc, ook geen warm weer loper, net als ik, gaf al aan dat het zwaar zou gaan worden.

Sub 3:00 gaat al niet meer lukken, mijn benen zijn zwaar en willen gewoon niet meer. Tempo zakt terug naar 4:30 en ik vind het wel best. Bij 13KM zie ik Frank langs de kant van de weg staan. Enigszins boos zegt ik tegen hem: “wat doe je nou hier man?” Hij geeft aan op mij te wachten en dat ik te langzaam ga voor een sub3. “Ja, dat weet ik ook wel maar ik wil geen sub3 meer, het gaat toch niet lukken vandaag” en ik stuur Frank weg… hij moet inmiddels wel weten dat ik ‘onhaasbaar’ ben.

Op 15KM zou clubmaatje Leon staan met een bidon die ik gretig van hem aanneem. Op 20KM maak ik een plasstop en haak weer aan bij de lopers en kom het HM punt door op 1:35uur.. mmm, eindtijd 3:10.. nee, ik houd al rekening met 3:15 maar dan moet ik wel een beetje het tempo vasthouden. Als we weer bijna bij de Erasmusbrug zijn spreek Marcel van de Hardloopwinkel mij aan, hij vraag hoe het gaat maar ziet ook wel dat ik wel erg rustig loop voor een sub 3. Hij wil 3:15 (wat hem ook wel zou gaan lukken). Na de brug word ik ingehaald door Wilma van Onna die ook op een 3:15 einddtijd loop. Ik blijf een tijdje achter haar lopen maar na het 24KM punt zakt het tempo verder in richting de 4:45min/km. Zo hobbel ik door naar de Kralingseplas waar ik bij elke drankpost even rustig drink en met zo’n 5:00min/km doorloop. Op naar het 34KM punt want daar zou Lianne staan. En yep, net na het viaduct met de A16 stond ze daar. Even stoppen en kletsen en krijg ook nog wat water van haar. “Moet je niet verder lopen dan?” vraagt ze.. nee joh, het is voor de fun nu 🙂

En weer verder.. het tempo slaat helemaal nergens meer op maar goed.. he, op 36KM, Martine, ze ziet mij niet maar ik haar wel.. ook even stoppen. Ze zegt: “zo, kom jij even lekker een trainingsloopje in mijn Rotterdam doen?” .. ohh.. ook zij heeft wel door dat dit niet mijn wedstrijdtempo is. Even later haalt een andere RR mij in: @RubenRent, we kletsen wat en hem laat ik ook weer gaan. Op 37KM ga ik even wandelen om op het bord te kijken waar digitale groeten op staan… een aanfluiting… ik zie inderdaad één melding staan,die van Ton Staalstra, die blijft 20 seconden in beeld en daarna komt de volgende tekst (totaal kunnen er twee meldingen op het bord waar van de eerste na 10 seconden van de bovenste naar de onderste regel gaat).. hier zit natuurlijk veel te veel tijd tussen.. ik wandel nu rustig maar de hardloper ziet dat bord maximaal 10 seconden. Die teksten voortaan moeten in rap tempo voorbij … punt voor de organisatie.

De 3:15 pacers waren mij al op 25KM voorbij maar nu moest ik wel een beetje gaan opletten op de 3:30 pacers.. die moeten wel achter mij blijven. Net na 40km zie ik opeens een groep aankomen met 3:30 op de ballonnen.. ik heb wel genoeg lopen freewheelen.. tempo erop, en snel een beetje RR! Ik ga lekker, dol nog wat met het publiek langs de kant en ga op de finish af. 300 meter voor de finish wil iemand mij nog voorbij sprinten.. ja.. doei.. ik heb nog genoeg reserve over voor een lange eindsprint.. en al zwaaiend ga ik over de finish met een tijd van 3:30:30 (ja, de parcers hadden nog wat marge omdat zij vanuit vak D kwamen)
Voor een van de medaille-meisjes ga ik op één knie zitten, tot groot hilariteit van de andere medaille-vrijwilligers en ik pak mijn telefoon erbij. Michelle neemt thuis op en ik zeg tegen haar dat ik mij afvraag of die sub 3 ooit nog wel eens gaat komen. Ik open twitter en op dat moment komt er een bericht van @RunPowerMax die tweet: “`Zou @RunningRonald al binnen zijn” waarop ik alleen “Ja :)” antwoord.. hihihi.. om daarna te melden: “Er zat niet meer in 3:30 – ik ben tevreden”

Met een flesje drinken en de medaille om mijn nek dribbel ik rustig uit richting de kleedruimte, blikken van “die spoort niet, heeft net een marathon gelopen en blijft doorlopen” zie ik naast mij voorbij gaan. Frank is al gedoucht en aangekleed en kijkt mij een soort van teleurgesteld aan en geeft mij een knuffel. Sorry Frank dat ik zo bot deed tegen je.. en waar was je nou: ik heb een half uur op je staan wachten bij de finish :))

Nee, Rotterdam was geen succes qua tijd maar het was wel weer erg gezellig. Leuke mensen onderweg, lekkere muziek en een geweldige sfeer. Als je in je leven ooit één marathon wil gaan lopen en die wil je dan in Nederland dat moet je Rotterdam doen… mits je wel een beetje tegen de drukte kunt 🙂 Die sub 3 komt ooit nog wel eens.. en zo niet.. dan niet. Belangrijkste is de lol in het hardlopen en die heb ik zondag zeker meegemaakt. Rotterdam is een feestje! Bedankt 010!

>