Berenloop 2010
Afgelopen weekend was een heel bijzonder weekend:
Ik neem jullie even terug naar zaterdagmiddag 6 november. Een weekend vol diverse klusjes en een bezoekje met mijn gezin aan Beekse Bergen op zondag. Na de lunch zat ik wat te twitteren naar alle ‘geluksberen’ die morgen de marathon van Terschelling zouden gaan lopen en SMS’jes te sturen naar Roparun maatjes Frank en Marjolein die samen een leuk, romantisch maar vooral sportief weekend zouden houden op één van de mooie Waddeneilanden.
Niets vermoedend was ik druk met het oplossen van een audioprobleem op Wouter’s kamer toen Miranda vanaf de huiskamer riep: “hee RR, kom eens naar beneden” .. ja.. ik blijf heen en weer lopen was mijn eerste gedachten maar toen ik op de bank plaatst moest nemen terwijl Mrs. RR en de kids mij schaapachtig aankeken wist ik dat er heel iets anders aan de hand was. “Wil je vandaag soms naar Terschelling??” vroeg Miranda. De persoon in mij die altijd wel zijn mondje klaar heeft was nu heel ver te zoeken… ik wilde wel heel graag naar het eiland maar hoe? Ik had geen slaapplek, geen bootkaartje maar ook géén startnummer… “maar eh.. we zouden toch naar Beekse Bergen gaan morgen” … “nee joh, ga jij maar lekker naar Terschelling, de kids hebben toch niet zo veel zin in de dierentuin”. Waar vind je nog zo’n vrouw? Na mijn familie bedankt te hebben ging het actieplan van start. Miranda gaf als eerste optie aan dat ik misschien wel bij Frank en Marjolein kon blijven slapen.. ik voelde mij gelijk bezwaard… Frank die een leuk weekendje met Marjolein had gepland.. en dan kom ik even als 3e wiel aan de wagen, lastpost en druktemaker in ‘zijn’ huisje…. maar een andere slaapplek regelen, één dag voor de Berenloop is vrijwel onmogelijk. Met lood in mijn schoenen belde ik Frank: “hoi met RR, heb je misschien ….. vind je het echt niet erg…. eerlijk zeggen… wil best in de schuur slapen… ” dat was best een moeilijk gesprek maar Frank en Marjolein vonden het goed, zelfs leuk dat ik ook naar Terschelling kwam…. althans, zo kwam het over bij mij.
Zaterdagmiddag 14:00 uur: Gerjanna van Running Center uit Leeuwarden had mij ‘s ochtends een tweet gestuurd dat ze een adres van een hardloper had met een startnummer… op dat moment vond ik haar eigenlijk een pestkop, (mij lekker maken voor iets wat ik niet kon gaan doen) maar nu was ik heel blij met haar. Snel bellen met de hardloopwinkel waar ze werkt. De man die de telefoon opnam dacht waarschijnlijk dat ik één of ander vaag vriendje van Gerjanna was want ik kreeg haar niet aan de lijn… na enig aandringen en overtuigingskracht dat ik niet voor een date belde maar voor een startbewijs kreeg ik het 06 nummer van Johan Meinsma . Telefonische navraag met deze Leeuwardenaar leerde mij dat hij een startnummer voor de halve had en een ticket voor de ‘slakkenboot’ van 18:30u… maar ik wilde niet 2 uur later op het eiland aankomen en belde daarop met Rederij Doeksen of ik mijn kaartje kon laten omzetten naar de snelboot van 17:30u. Er was nog plek en ik kon het ter plekke laten omzetten. Inmiddels was het 14:30 uur. Precies 3 uur om mijn tas in te pakken en naar Leeuwarden te scheuren, reistijd 2 uur. Een greep in de kledingkast, kusjes voor mijn familieleden, snel pinnen en op naar de Friese hoofdstad. Nu maar hopen dat er geen files staan, bruggen of sluizen open worden gegooid en ook maar een beetje doorrijden. De afsluitdijk ging daarom wat harder dan 120km/u. Precies om 16:30u stond ik bij Johan voor de deur. Zijn vrouw deed open, Johan was even weg en maar had een startbewijs klaarliggen voor de hele en de halve. Ik dubde nog even maar koos voor de halve en het bootkaartje, bedankte zijn vrouw en sprong weer in de auto. Nog 45min om de trip naar Harlingen te maken en de boot te halen. 17:10u parkeerde ik mijn auto in de havenstad en kon na het omzetten van mijn ticket gelijk de boot in lopen… en wie zag ik daar, ook op weg naar Terschelling: Gerjanna!! Die was net zo verrast als ik 🙂
Op de boot kon ik eindelijk mijn verrassing wereldkundig maken op twitter. Niet veel later kreeg ik bericht van John, aka HardlopendeBoer. Ook verrast dat ik toch naar Terschelling kwam en of ik zin had om de hélé met hem te lopen… tja, wilde ik net gaan knallen op de halve… twijfel, twijfel… nou ja, een marathon met John lopen is ook leuk. De boot voer lekker door en 45min later stond ik na een jaar weer op Terschelling. Gelijk herkende ik van alles en beleefde weer mijn Berenloop 2009. John en Ans waren op weg naar een eettentje maar waren zo lief om mijn even te ‘onthalen’ bij de haven. Even snel hallo en dag want de bus naar Formerum stond al klaar om te vertrekken. In de bus nog even gekletst met wat andere lopers en halverwege het eiland uit de bus gestapt. Het was heeeel donker op het fietspad en ik zag eigenlijk niets.. ook Frank niet. Even bellen met mijn maatje die naar mij onderweg was met een fiets aan zijn arm… apart.. waar houd je dan je telefoon mee vast? Ik zag twee lampjes in de verte, Frank!! Hij keek blij toen hij mij zag… en had tranen in zijn ogen… blijdschap of verdriet.. ik weet het nog steeds niet.
Hij nam mij mee naar het huis van Cees-Jan, een oud collega van Frank die zijn huis belangeloos ter beschikking stelde, terwijl hij zelfs niet eens thuis was dat weekend. Ongelooflijk die gastvrijheid! Frank en Cees-Jan hadden elkaar al 14 jaar niet meer gezien en nu mogen we gebruik maken van zijn huis en alles wat erop en eraan zit. Onwijs bedankt Cees-Jan! In het huis stond ‘onze’ (keuken)prinses Marjolein een heerlijke pastamaaltijd te bereiden en zoals Frank al in zijn verslag van dit weekend heeft geschreven, deze top-trialtete staat het liefst alleen in de keuken dus Frank en ik maakte ons nuttig met andere dingen.. Niet veel later konden we met z’n drieen aan tafel en hebben heerlijk gesmikkeld. De ui en champignon in de pasta was misschien niet zo slim want dat heeft altijd het nodige ‘gaseffect’ de dag er na.. nou ja, zorgen voor morgen. De avond werd afgesloten met een film van ongekende acteerkunsten terwijl we met z’n drieën over de bank rolde.. van het lachen. 23:30 uur, tijd om te gaan slapen. Om Frank en Marjolein toch de rust te geven die zij zo hard nodig hadden koos ik voor de kinderslaapkamer op de beneden verdieping. De slaap kon ik niet zo goed vatten.. zo stil was het om mij heen, alleen het tikken van de klok.. en dat klinkt dan heel hard.. batterij eruit en slapen maar!
De volgende ochtend een uitgebreid ontbijt met het nodige marathonvoer: jam, honing, appelstroop. Beetje apart. Een marathon lopen zonder enige (stapel) voorbereiding.. nou ja, het zou een ontspannen duurloop worden. Ik bel nog even met Rederij Doeksen of ik mijn ticket van de langzame boot van 17:30 uur kan verzetten naar de snelboot van 18:30 maar wist al die al helemaal vol zat. Nog een boot later vond ik geen optie. Dan maar doorlopen. Na de laatste afwas en het opruimen van het huis maakte we nog even wat foto’s van de omgeving en twijfelde ik nog over de juiste schoenenkeuze.
Frank en Mar vertrokken op hun huurfietsen naar West en ik pakte de bus… had beter kunnen gaan lopen want moest bijna een uur wachten maar met zo’n grote, volle sporttas is het niet echt fijn wandelen. 11:35uur aangekomen in West Terschelling. Snel naar de VVV waar het wedstrijdsecretariaat is gevestigd. Omzetten van afstand, chipcode, naam en atletiekvereniging en daarna snel door naar de Brandaris waar de bloggers en tweeps elkaar zouden treffen. Onder de vuurtoren kleedde ik mij snel om in korte broek en korte mouwen shirt.. brrrr.. beetje in beweging blijven.. koud… De eerste bloggers waren inmiddels gespot. John en Mrs. Ren je Rot, Claudia en Arnold, John en Ans, Paula, Ruud, Kees, John – Runningcobbler, Pieter, Martine en Ingrid maar ook Jeffrey en Wouter. Een gezellige boel. Snel nog ff een groepsfoto.
Marathon Mo ook nog even hallo en dag gezegd en op naar het startvak. Claudia (met een heel toepasselijk startnummer) en Pieter (inclusief wisseltruuk) nog even snel succes gewenst vooraan in het wedstrijdvak en de rest ging relaxt naar het ‘recreantenvak’ Frank en Marjolein waren er inmiddels ook bij. Mar stond helemaal te trillen van de kou en ik was allang blij met het jasje wat ik van Hardlopende boer mocht lenen. Kom maar op met die toeter!! Eerst de wedstrijdlopers en 5 minuten laten mochten wij van start. Frank en Marjolein gingen er als een speer van door en ik haakte aan bij mijn konijn van vandaag: John
De route die we liepen was nog zo vertrouwd, alsof ik een maand geleden de Berenloop 2009 liep. Door de straten van West Terschelling. John – Ren je Rot – die in één van de steegjes stond, langs de haven en over de ‘hoofdweg’ richting het oosten van het eiland. Martine en Ingrid hadden zich inmiddels als ‘pacers’ aan de voorkant van een groepje gevormd en liepen op een eindtijd van 4 uur. Iets te snel vond John maar bleef toch lekker meelopen. Het parcours is schitterend en deze keer kon ik er optimaal van gezien. Geen dikke mist maar helder, droog, zonnig met zelfs een regenboog. Langs weidelanden met mooie schapen, Friese paarden, ja zelfs één loslopende koe die door een vrijwilliger moest worden tegengehouden zodat de lopers niet gehinderd zouden worden.
Het halve marathonpunt nadert en we passeren die op precies 2:00 uur. Ondanks dat we de dorpjes uit zijn, waar overigens ongelooflijk veel mensen langs de kant staan, vaak vergezeld van ontelbare knuffelberen, zijn in dit verlaten gebied ook veel fietsers die aan de kant staan en de lopers aanmoedigen. Op 25km staan twee vrouwen ons enthousiast aan te moedigen en het valt mij op dat één van de twee dames betoverend mooie ogen heeft en ik kon het niet laten om daar iets over te zeggen. “Ik zie je bij de finish!” was haar reactie. John moest mij vasthouden want anders had ik een heftige negatieve split gelopen.
Door de duinen heen gaan we richting het 30km punt en valt de groep een beetje uit elkaar. Niet iedereen kan het tempo van een eindtijd rond de 4 uur aanhouden. Ook John geeft aan dat het wel iets minder snel mag. Er ontstaat een klein subgroepje die met John en mij meelopen en ik bereid ze voor op wat gaat komen. Bij 32KM een klim omhoog en daarna betonplaten naar beneden en dan.. ja, het strand op. John zegt dat hij zijn krachten wil sparen en omhoog wil wandelen en ook rustig aan het stand op wil. Geen probleem! Rustig lopen we samen verder. Op die manier kan John zijn hartslag weer laten zakken en zijn hamstrings en bovenbenen wat rust geven. Het strand lag er goed bij. Het zand was erg hard, absoluut niet mul te noemen, en dus goed begaanbaar. Opeens staat blogger Ids naast mij… “RunningRonald hier??” … hihi, altijd grappig zo’n verrassingactie. Het einde van het strandstuk komt in zicht en John ren-je-rot staat als een baken bovenaan de duinen. Hij schiet weer veel foto’s die je hier kunt vinden. Konijn John neemt even de tijd om bij Ans wat te drinken en te eten en ik loop door richting de volgende verzorgingspost. Nog even wat smikkelen voor de laatste 7KM over de pittige ‘LongWay’ … John blijft wel erg lang weg en ik ren terug richting het strand. “STOPPPP!!! andere kant op!!!”. grote verwarring bij de verzorgingspost … sorry… 🙂
De laatste kilometers worden zwaar. John geeft regelmatig aan te willen wandelen. Een meisje (Esther, zo bleek later) op een fiets die haar moeder begeleid probeert hem weer aan het rennen te krijgen door een muziekje vanaf haar telefoon te laten spelen. Het lukt.. mijn duo-penotti-maatje begint weer te dribbelen en we lopen richting het 40KM punt. Ik vertel John dat het vanaf daar heel makkelijk gaat worden. Je komt weer in ‘de bewoonde wereld’, mensen staan weer langs de kant en de laatste kilometer die vlieg je!! Inmiddels krijg ik het koud, de zon gaat onder en het wandelen is ook niet echt goed voor mijn blote bovenarmen dus vraag ik bij het 40KM VP naar iets warms te drinken… lastig… maar er is warme chocolademelk voor de vrijwilligers.. of ik dat wil. Ja!!! graag! Snel even een foto en nu verder… mijn boot zou over 40 minuten vertrekken…
Bij 41KM zie ik weer het punt waar mijn zoontje Wouter vorig jaar met mij meeliep. Vlak bij de 1KM boog staan Hero en Gerjanna. De laatste gilt uitbundig, zoals ze beloofd had hihi. (Haar filmverslag is overigens hier te zien) Ik zeg haar nog even snel gedag en ga snel terug naar John want die laatste kilometer is de mooiste van de hele Berenloop. Heel West-Terschelling staat langs de kant als je door de starten heen loopt richting de Brandaris. De laatste 200 meter gaan door de winkelstraat, op de rode loper en je ziet jezelf op een groot scherm bij de finish. Even na 17:00 uur komen we over de finish. Tijd 4:18:27 Geen supertijd maar wel een hele leuke en gezellige duurloop en een mooie training voor de 60 van Texel voor John. Hero en Gerjanna staan er weer, we gaan snel op de foto met Allard die al binnen was en ik neem afscheid van iedereen die in de buurt staat. Sorry.. kan niet blijven… ook niet voor dames met mooie ogen…
Ik krijg mijn medaille omgehangen maar de rugzakjes voor elke loper zijn even op…. tja, daar kan ik niet op wachten (heb inmiddels mail ontvangen dat het rugzakje wordt nageleverd, TOP!) en loop met mijn plastic poncho nog om naar het tassendepot om daarna in rap tempo door te lopen richting de haven. Mijn natte shirt trek ik uit in de haventerminal en loop daarna door de MS Friesland op. Met wat schone kleding duik ik een wc in en kan mij daar even opfrissen terwijl de boot de haven uitvaart. In het restaurant eet ik soep en wat broodjes en schrijf ik snel wat steekwoorden/zinnen van dit leuke weekend in een boekje en twitter en relax een beetje voordat ik weer 2 uur mag terugsturen naar Alphen aan den Rijn. In de haven aangekomen is ook de snelboot MS Tiger aangemeerd en kan ik nog even afscheid nemen van mijn maatjes Marjolein en Frank. Frank probeert nogmaals duidelijk te maken dat ze het echt wel gezellig hebben gevonden dat ik zomaar ‘plotseling’ bij hen in het huisje kwam… en ja, ik besloot het nu maar te geloven.
Berenloop 2010 in het kort: een bijzondere haasTklus. Nog niet eerder ben ik zo verrast om een weekendje weg te gaan, totaal onvoorbereid een marathon te lopen en van alles in zo’n korte tijd te regelen. Het was een echt een BERENgezellig weekend. Veel dank aan Miranda en mijn kids dat ze mij ‘weggestuurd’ hebben, Frank en Marjolein voor hun “open armen”, Cees-Jan voor de supergastvrijheid, John voor de gezelligheid onderweg en het feit dat hij mij over heeft gehaald de hele met hem te lopen. Verder ook alle bloggers, tweeps en andere hardlopers in ‘ons groepje’ voor een onvergetelijke Berenloop! THANKS!!
Foto’s van Ans vind je hier en mijn foto’s vind je hier
Lees vooral ook even het verslag van Frank en John.
Nog even dit: mijn maatjes pakten beiden de eerste plek in hun categorie.. KANJERS!!
geert
nope; het verhaal van die ene zotte beer gaat al even rond … 😉
koen
dat zijn de leukste, zo onverwacht een wedstrijd lopen. Leuk!
Nice captcha overigens 🙂 geinig.
kit
Geef niets je kunt niet altijd de eerste zijn om e.e.a. op je blog te zetten!
Druk, druk, druk dus prioriteiten stellen, ik denk dat iedereen zich daar wat bij kan voorstellen… en zo niet, jammer! 😉
Frank H
Ja dat krijg je d’r van hè met een klein vorkje en veel hooi. Dan kom je tijd te kort. Wie vast wil lezen hoe Ronalds bezoek aan Terschelling bij ons (z’n slapies Marjolein en mij dus) over kwam, kan alvast terecht bij mijn verslagje. Ook nog niet af, maar rond middernacht moet dat toch wel lukken. Ook hier nog even de na-stress van het topweekend Terschelling.
Danniëlle
Ah, ik snapte je tweets al niet, ineens op Terschelling maar ik had er blijkbaar een aantal gemist. Word trouwens gestoord van je nieuwe spam ‘dingen’ 🙁
John
En daar komen John en JVC 🙂
Geweldig dat de lieve Mrs. RR en kids je hebben laten gaan om mij vervolgens geheel tegen de “planning” als Razende Twitterende Reporter onder toeziend oog van toppers Martine en Ingrid van begin tot eind te ondersteunen. Nogmaals dank.
Begrijpelijk, maar wel jammer dat je er vervolgens weer als een haas vandoor moest, maar het was gezellig om samen (ff) een marathon te lopen.
ruud
Was wel verrassend, dat je plotseling aan een haas(t) op Terschelling opdook, maar ‘t is ook zo’n marathon he!
Wat een geluk heb jij toch, dat je zo maar eventjes op-en-neer mocht naar het hoge noorden.
Ook voor mij een soort bliksembezoek, waardoor we elkaar nauwelijks fatsoenlijk hebben gezien/gesproken.
Next time dan maar
John
Bere-goed om je weer even te zien en spreken! Lekker gelopen, zelfs nog fit genoeg om na 37 km met rare bokkensprongen door het zand te gaan 🙂 Jullie aanwezigheid was een beetje troost voor het zelf niet kunnen lopen.
Kees (Hardlopert)
Geef ik ook woensdag pas een reactie
patrick
Beste Hazende Ronald,
Hahahaha je zag natuurlijk de lijst van deelnemende weblopers en liep te balen …. net zolang totdat ene huisgenoot het (je) zat was en met dit “idee” kwam.
Misschien een idee om te verhuizen naar een centralere plek in het land zodat je wat makkelijker en sneller alle loopjes kan bezoeken.
Jacqueline
Via je tweets hield je ons goed op de hoogte.
Bjorn Paree
Zelfs trainer Rob wist zondag middag nog van niks 😉
miriam
zo… das te gek zeg! je hebt er gewoon bijna een full time carriere als haas bij! logisch dat je dan tijd te kort komt om ook nog alles meteen te bloggen. hopelijk ben je ondertussen een beetje bijgekomen en heb je een goede herinnering aan het mooiste eiland van nederland wat mij betreft.
groeten!
miriam
Mare Ton
Zo dat zijn de leukste.. die onverwachte… No nerves want je hebt geen voorbereiding gehad 😉
hans
benieuwd hoe jij dat allemaal zo snel gefixt hebt
Ronald
@Allen: dank voor jullie eerste reacties… Het verslag is nu compleet!
@Bjorn: nee, idd, heb al mijn excuses gemaakt naar mijn Coach 🙂
@Patrick: Alphen is toch redelijk centraal hihi
Rinus
Top Ronald en wat een weekend zeg.
Ik had je ook niet in Newyork verwacht?, maar je weet het maar nooit naturlijk.
Mooi weekend zo en een mooi verhaal, had zo mee willen doen.
Groet Rinus.
John
Ik heb je al bedankt voor je steun, dus hierbij nogmaals 😉 Bedankt!
Leuk verslag van een een fantastisch evenement en een hoop gezelligheid met vele bekenden. Succes zaterdag met je hele snelle 10.
rencapy
Meestal vind ik in een marathonverslag de verhalen over de heenrit en het ontbijt vooraf etc. niet zo interessant, maar hier waren ze een wezenlijk onderdeel van het avontuur. Ik kan trouwens goed begrijpen dat je dit jaar weer terug bent gegaan. Zonder die mist kon je eindelijk het eiland zien!
Claudia
Dit is een heel verslag, maarja je hebt het ook over dé Berenloop.
Rob (Soekinho)
Leuk verslag zowel via de twitter als dit verslag!
Pieter de Boer
Heerlijk verslag ronald! Een bijzondere duurloop, hoewel ik een marathon lopen in evenement eigenlijk niet echt een duurloop vind. Het is gewoon een marathon! 🙂
RunningGerard
Wat een leuke verassing op de vroege morgen. Even weg om “even” een marathon te lopen met de snelle Keniaan. Super verslag en schitterende foto’s.
Edwin
Wat een verhaal weer.
Nicole
RR wat een geweldig leuk verslag. Het was even in actie komen maar het is je gelukt. Knap geregeld, bootje, loopje. en zo hup de boot weer op. Boffen dat je bij Frank in het huisje mocht.
Frank H
Is er dan werkelijk NIEMAND die zich af vraagt hoe voor mij en Marjolein geweest moet zijn om zo lang met Ronald opgescheept te zitten. En zo heerlijk onverwacht, om het woord “ongewenst” maar niet te gebruiken. Lees gerust het werkelijke verhaal op mijn site FrankRoadRunner.TK en neem het wel met een korreltje zout. Soms is het nog wel uit te houden met RR maar het was wel zwaar. Héél zwaar 🙂
Miranda
Patrick had wel een beetje gelijk… Mijn excuses aan Frank worden niet geaccepteerd, sorry sorry sorry.
Het was een beetje apart zo, maar ik heb RR nog nooit zo verbijsterd gezien 🙂 Ik ben blij dat het voor iedereen toch wel (grotendeels) leuk is geweest.
Gerjanna
Wat leuk geschreven zeg! echt super!
En euh, mijn collega Jilles is best wel lief hoor!
maar euh al die vreemde mannen die voor mij naar de winkel bellen moeten wel ff worden gecheckt 😉
Tot de volgende keer maar weer!
dikke tut
Marco
ik zit weer te genieten van je verslag !
een berehaasssssss
eddy
een heel leuk verslag ronald op naar ameland en dan nog naar schiermonnikoog ,heb je vlieland ook al eens gedaan
Mo
Leuk verhaal en schitterende marathon. Leuk je weer even te ontmoet.
Groet Mo
Frank H
Heeft iemand nog tips hoe je van RR af komt! Stond hier net weer voor de deur voor een rondje 10 km. Wil hij op een heel donker pad langs het water lopen. Stoute plannen? Gelukkig had IK wel een lampje bij me en zijn we heelhuids thuis gekomen. RR ligt helemaal op schema om a.s. zaterdag om 13:55 uur zijn PR aan diggelen te lopen. Dus graag 37 minuut 49 sec. lang duimen voor hem.
Broeder Rich@rd
Vele hebben daar een topweekend gehad, maar voor jou was het toch idd haastwerk.
Leuk om zo verrassend ineens te vertrekken richting Berenland.
Sierd Sikkema
zoals verwacht weer een mooi verslag…..super weekend volgens mij en berenloop staat nu op mijn to do lijstje
sierd
Marjolein gelijk maar gaan volgen 😉
Esther de Vries
Erg fijn dat ik nog als meisje wordt vermeld 🙂
Ik heb nog 3 foto’s die ik niet via het contactformulier kan verzenden, waar mogen ze naar toe?!
Frank
[quote]
hee RR, kom eens naar beneden”
[/quote]
Moet toch raar zijn, als je vrouw je bij je nickname noemt.
Esther
Leuk verslag weer van een super leuke haas-marathon.
Had jij ff geluk dat je zomaar weg mocht van je gezin!
Ronald
Allen: dank voor jullie reacties. De Berenloop was weer geweldig om te doen!
@Rinus: nee, NY lukte helaas niet maar wil ‘m nog wel graag een keer lopen. Superverslag van jou trouwens!
@John: heeeel graag gedaan. Was super met je!
@Rencapy: ik miste je wel daar hoor.. en ja, heb heel veel gezien deze keer
@Claudia: je hebt gelijk.. dit beschrijf je niet even met 3 zinnen 🙂
@Pieter: da’s helemaal waar
@Frank H.: geef toe.. je vond het echt wel leuk
@Gerjanna: dank voor je steun. Superfilmpje!
@Sierd: Berenloop is een aanrader
@Esther: hihi..ja goed he?
@Frank: och, dat moet kunnen toch?
@Esther: ja, ben Mrs. RR ook erg dankbaar
martine
lijkt alsof je een week weg bent geweest 🙂
een hele mooie marathon, ik heb er van genoten!
Gert
Wauw! Wat een last-minute actie!
John, running cobbler
Geweldig! Zo’n vrouw, zulke kinderen en zo’n marathon!
Weer een marathon om nooit te vergeten!
Mijn volgende RRun
in 1 month, 3 days
in 2 months, 19 days
in 4 months, 4 days
in 5 months, 29 days
Odometer
Blog catergorieën
Archief per maand
Lezers van RR.nl