Donker duurloopje… en 69
nog 69 eh.. dagen

eh…wel grappig die eerste reactie’s… nee, geen writersblock en ook niets spannends helaas… maar nog 69 dagen… sorry jongens en meisjes..

Route 69 overigens komt meedere keren voor in de USA ik gok deze op U.S. Route 69 1136 miles van Albert Lea (MN) naar Port Arthur (TX). Vele borden met dit nummer erop zijn gestolen vanwege de sexuele lading… oh?? Wat blonde Farrah in het plaatje doet laat ik aan jullie fantasie over maar als ik nog een keer op U.S. Route 69 kom zal ik naar haar uitkijken… misschien doet ze wel aan hardlopen… Tot zover de 69 uitleg.

Vanavond is er ook weer gelopen. Een duurloop van anderhalf uur stond op het programma maar omdat ik gisteren wat gefietst hebt ipv lopen vond ik die 1,5 uur minder belangrijk. Ik had een route in gedachten en de tijd die ik daar voor nodig heb zou de duur van de loop bepalen.

De N207 gaat morgen open dus kon ik nog even snel een foto schieten van deze lege provinciale weg… toch?? Helaas, de weg was vanaf het noorden al vrijgegeven maar op de ‘zuidbaan’ (Alphen richting Leimuiden) reed nog geen verkeer maar om nou daar te gaan lopen zou niet echt verstandig zijn.

Stop..of zo?

De route ging van Alphen, Woubrugge, Rijnsaterwoude, Langeraar, Bovenland en Ter Aar terug naar Alphen. Met name de stukken vanaf Ter Aar zijn erg donker. Hier loop je langs een kanaal zonder straatverlichting en het eerste stuk is ook zonder voet of fietspad. Dus tegen het verkeer in met mijn reflecterende rits en mijn knipperlichtreflectording. Om extra aandacht van de tegemoet komen auto’s te trekken beweeg ik mijn rechterarm op en neer maar één automobilist begreep dat blijkbaar verkeerd. Of hij mij nu aanzag voor politie of een man in nood weet ik niet maar hij stopte naast mij… doorrijden maar hoor, gebaarde ik en iets wat verbaasd reed hij verder.

Verderop langs het kanaal werd het nog donkerder en langs de randweg van Alphen (wel weer op een fietspad) zag ik nog minder. De witte streepjes van het wegdek waren nog maar net te zien toen opeens… what the f#$$ck.. waar schop ik tegenaan.. een beest? brrr.. het bleek een hoop bagger (of paardenpoep?) te zijn.. gelukkig geen beest… piep piep… hartslag ging alweer naar beneden…

1 uur en 55 minuten later was ik weer thuis. 17,7 KM gelopen met een snelheid van 9,3 KM/u. Rustig aan dus maar wel met een lekkere hartslag van 136 gemiddeld.

Het was trouwens ook een test hoe mijn nieuwe Asics aan zouden voelen na zo’n duurloop… en dat ging goed. Morgen wissel ik de witte veters om voor de mooie Rode Veters!

en.. om jullie toch nog een beetje blij te maken zal ik kijken of ik één van de komende dagen weer zo’n mooi plaatje van een nummer kan vinden…

>