RunningRonald.nl

Een weekje voordat mijn volgende marathon in Limburg begon was het eerst tijd voor…

De 20 van Alphen, mijn hometown-run. Eerst de 1KM samen met Levi en mijn love, daarna de 20KM in het businessteam van Blanksma. De bedoeling was een rustig tempo (5:30 min/km) ivm de marathon zeven dagen later maar ook vanwege de hoge temperatuur op 9 maart. Ik vertrok op een tempo van 5:00 min/km en kon het toch lekker vasthouden, van de hitte had ik niet zo veel last. Onderweg veel bekenden gezien en lopen in je hometown is natuurlijk altijd leuk. Geen spijt dat ik nu niet meer in de organisatie van deze loop zit, en hé, deze oude stekker kan toch nog een sub 1:40 uur op de 20KM lopen! Eindtijd: 1:39:58 – Garmin data hier

Dan.. zaterdag 15 maart: op naar Zuid-Limburg voor de volgende marathon in mijn 12 provincies uitdaging. Onze camper zette ik neer op Boerencamping Schrouff, net buiten Vaals en met mijn fiets ging ik alvast de route verkennen richting de finish, en ja, dus niet de start 🙂

Deze marathon loopt (dit jaar) van Maastricht naar de het drielandenpunt op Vaalserberg in Vaals. De fietstocht naar Vaals was goed te doen maar aan de voet van de Vaalserberg was het toch even behoorlijk omhoog met de fiets… dit is bijna niet te doen, maar he, als ik hier morgen finish na een zware marathon dan kan ik zonder trappen weer bij de camper aankomen! De avond op de camping bestond uit: nog even een stukje wandelen, een pastamaaltijd opwarmen en daarna vroeg naar bed.

Zondag, raceday! Het was koud (rond het vriespunt) maar de zon kwam al door. 07:20 uur op de fiets naar het drielandenpunt waar een bus ons naar de start in Maastricht zou rijden. Wachtend bij de bushalte hoor ik opeens een bekende stem: Haroldinio! Deze gezellige hardloper heeft inmiddels al bijna over de hele wereld marathons gelopen en vandaag was hij ook hier! Dat is lang geleden! Lachend gaven we elkaar een dikke knuffel en in de bus zaten we samen bovenin, direct achter het raam, het leek wel een schoolreisje. De rit naar Maastricht gebruikten we om even lekker bij te kletsen!

Eenmaal aangekomen in Maastricht was het verzamelpunt voor de lopers in een parkje. Eenvoudig ingericht met een startboog, een informatiebalie en een tassen-inzamelpunt. Alles liep rustig en gemoedelijk hier bij Bearsports, de organisator van deze marathon. Op het veld komt Nathalie samen met haar man op mij afgelopen. Deze supersnelle dame, plaatsgenoot en AAV’36 maatje valt regelmatig in de prijzen. Op mijn vraag aan haar of ze het vandaag rustig aan gaat doen en lekker zou gaan genieten kwam er een bevestigend antwoord… mmm… Nathalie en rustig aan doen.. kan dat wel? Dit is pas haar tweede marathon maar ik denk dat zij zo maar op het podium terecht zou kunnen komen vandaag!

Aftellen naar 10:00 uur, de start van deze zware marathon. Veel hoogte meters want het is regelmatig klimmen en dalen in deze marathon. Na de start liepen we eerst nog een stukje door Maastricht om daarna richting Bemelen te lopen. Het was fris, zo’n 3 graden maar dat is helemaal mijn loopweer.

Met een dun thermoshirt en een lange mouwen shirt was het goed te doen, uiteraard in korte tight. Pas als het heel hard vriest gaat er bij mij een lange tight aan. Van Nathalie hoorde ik bij de start dan het parcours elk jaar omdraait. Nu hebben we de klim editie naar Vaals, dus de ‘daal-editie’ naar Maastricht moet ik eigenlijk ook nog een keer doen.

Je merkt onderweg dat het parcours klimt, dat blijkt ook wel uit de statistieken. Tot zo’n 15KM was het klimmen, gelijkelijk aan van 52 meter naar 187 meter waarna we weer naar beneden gingen, inmiddels hadden we Cadier en Keer, Honthem, Bruisterbosch en Terlinden achter ons liggen.

Net als we Terlinden uitkomen is de eerste, grote verzorgingspost. Ik kijk mijn ogen uit. Wat goed verzorgt allemaal, behalve fruit is hier ook cake, vlaai, zoetigheden en ja, zelfs poffertjes – van die laatste neem ik er een paar mee voor onderweg!

Het was nu op naar het halve marathon punt in Gulpen. Ondertussen was het wel genieten van de mooie vergezichten hier in de mooie Limburgse heuvels. Via Landsrade, Crapoel en Pesaken komen we aan aan de rand van Gulpen. Ook hier weer een mooie verzorgingspost met allemaal lekker. Dat hebben ze goed geregeld hier! Na de post op een groot grasveld moesten we links af.. ja, daarom hoog..

Man, wat een klim, dit is niet hardlopend te doen, omhoog, de Gulpenberg op! Eenmaal boven werd het was het weer mooi en weer licht dalend en zo ging de route verder. Ondertussen kon ik toch nog wel genieten van het uitzicht en de keuze om normale hardloopschoenen aan te doen in plaats van trailschoenen was prima. Hier en daar lagen er wat stenen op de zandpaden waarbij het even goed opletten was maar verder was het parcours hard en onverhard goed te belopen.

De route ging verder richting plaatsen met namen als Bissen, Epen en Bommerig. Op zo’n 32KM leek ik de omgeving te herkennen en plotseling zie ik een bordje “Camping Rozenhof” – dat is grappig, daar hebben wij in 2022 onze eerste overnachting gehad toen we met zo’n camper voor het eerst echt op vakantie gingen. Op het grasveld waar Levi nog mee had gedaan met een camping-sportdag stond nu weer een uitgebreide verzorgingspost. Even stoppen en een praatje maken met de vrijwilligers en daarna nog even langs het plekje lopen waar we met de camper stonden. 

Ik verliet de camping en liep links de weg Camerig op, hier heb ik in 2022 nog de nodige vakantie-hardlooprondjes gemaakt en toen al was het hier klimmen. Vandaag zou het nog erger worden… na zo’n 500 meter vanaf de camping gingen we het bos in en hier kwamen de heftige klimpartijen. Wie hier, na 33KM nog kan hardlopen is echt een mega-bikkel. Regelmatig komt er een “WTF”, “WTF” uit mijn mond, met mijn handen duw ik tegen mijn bovenbenen om nog een soort van omhoog te komen.. dit lijkt eindeloos te duren.. waneer stopt dit klimmen??!! Het zou doorgaan tot zeker het 41KM punt.

Waren wij bij 31KM nog op zo’n 125 meter boven NAP, nu, richting de Vaalserberg, zitten we inmiddels op 323 meter. In dit laatste stuk van de marathon lopen we letterlijk langs de NL/BE grens en ik zie de toren van het drielandenpunt al liggen. Veel hardlopers zijn aan het wandelen maar ik in de laatste 4 kilometers toch weer wat tempo maken, we gaan zelfs hier en daar ook nog een beetje naar beneden.

Inmiddels vind ik dat het allemaal wel lang genoeg heeft geduurd. Kom maar op met die vlaai bij de finish. Het is wel duidelijk dat deze marathon langer is dan 42,2KM wat als mijn Garmin die afstand aangeeft zijn we nog niet bovenop de berg. Nog een klein stukje! Hier en daar zie ik wat bekenden en de laatste bocht komt eraan. Het publiek klapt en ik loop met een dikke glimlach onder de finishboog door! Wat een avontuur was dit! 4:43:53 staat er op mijn Garmin. Gezien de zwaarte van deze marathon had ik een beetje berekend dat het mooi zou zijn als ik binnen de 4:45 uur binnen zou komen en dat is gelukt!

Ik laat mij verwennen door alle lekkere dingen bij de finish en zoek een smakelijke vlaai uit. Met mijn medaille om geniet ik in gedachten nog even na van afgelopen 43KM en totaal 850 hoogtemeters. Deze marathon is zeker een aanrader! Ga er niet heen voor een tijd maar geniet van de natuur, de omgeving, de heuvels, de vriendelijke mensen en de mooie plaatsen waar je doorheen loopt! Bearsports, bedankt!

Ik fris mij even op met een flesje water en de handdoek die ik had meegenomen en ga op mijn fiets zitten. Nu kan ik, bijna zonder te trappen, mij zelf teruglaten rollen naar de camping om daar even heerlijk te douchen. Nog even rustig aangedaan in de camper en daarna, met een lekker bakje pringels op de bijrijdersstoel begin ik aan de 2 uur durende terugreis. Marathon 72 in de pocket en nr. 10 van de 12 provincies! Ooit kom ik hier nog terug voor de ‘andersom’ editie, van Vaals naar Maastricht! Enneh.. Nathalie? Die is als 17e loper gefinisht en 2e dame geworden met een eindtijd van 3:35:01, wat een bikkel!