RunningRonald.nl

Na het nét niet onder de 3 uur avontuur in Eindhoven wilde ik nog erg graag een aanval doen op een marathon eindtijd van maximaal 2:59:59. Veel keuze was er niet, in december zijn er maar een paar marathons in Nederland en nog een verdwaalde in Duitsland.

Zoals bekend ben ik na de Eindhoven Marathon begonnen met sportvasten. Eén van de uitdagingen zou ook zijn dat ik na mijn sportvastenkuur weer zou gaan opbouwen naar een marathon en kijken wat het sportvasten voor effect zou hebben tijdens een marathon. Na wat wikken en wegen mailde ik trainer Rob Veer dat ik de Purmerbos Marathon wilde gaan lopen op 11 december… en of dat verstandig was zo vlak na Eindhoven. Rob antwoordde dat hij dat niet zo’n goed plan was maar dat hij mij waarschijnlijk toch niet op andere gedachten zo brengen dus “we gaan ervoor”

Eigenlijk heb ik, door het sportvasten, maar een maand kunnen trainen voor Purmerend, een lange duurlopen en intervallen op marathontempo. Ze gingen allemaal prima en zelfs haas Frank vroeg of ik het leuk zou vinden als hij mee zou gaan naar Purmerend… goed, maar dan niet als haas. Ik geef het tempo aan en we lopen lekker samen. Verder wilde ik er niet zo veel ruchtbaarheid aangeven, dat brengt toch ook de nodige stress als je weet dat zoveel mensen uitkijken naar een toptijd.

Scenario voor zondag 11/12/11: Frankie ophalen en ontspannen naar Purmerend rijden en lekker lopen… maar wel hard! Deze marathon had ik ook al in 2008 gelopen dus ik wist dat we 10 rondjes van 4KM zouden gaan lopen door het bos en over de fietspaden, dat er weinig tot geen publiek langs de kant stond en dat 10 rondjes best saai kan zijn.

Aangekomen bij de inschrijfcaravan, model Bassie & Adriaan, mochten we voor 10 euro per persoon meedoen aan deze kleinschalige marathon. Deze keer met 24 deelnemers, waaronder Richard van der Klis, die, net als in 2008, ook weer naar Purmerend is afgereisd om weer een lekkere marathon te lopen. Bij de inschrijftafel ontmoet ik Rob, inwoner van Purmerend en fanatiek RR.nl lezer. Zo fanatiek dat hij en zijn vrouw zijn aangestoken door het hardloopvirus. Leuk om hem te ontmoeten. Verder was de Pride of Purmerend er ook, Ruben met loopmaatje Nesrine, de snelste dame van Libanon. Zij zouden vandaag 2 uur trainen maar bij de start en finish in het Purmerbos zijn. Echt top!

Vlak voor de start zag ik opeens collega Piet, ook een Purmer, Purmerender, Purmse… inwoner van Purmerend. Ondanks andere afspraken kwam hij toch nog even bij Frank en mij kijken. Nog een laatste knuffel van Nesrine en op naar de start. Een rijtje lopers in het bos en om 10:00 uur werden we weggeschoten. Twee mannen namen gelijk de leiding en Frank en ik liepen er achteraan met Michiel Stiemer in onze kielzog. Michiel wilde ook graag een sub 3 lopen en vroeg voor aanvang of hij met ons mee mocht lopen. Tuurlijk, kom maar op, we hebben een ervaren hardloper bij ons… Frank… of een gestoorde, out-of-this-world-runner… wie zal het zeggen…

We begonnen met een lusje van een kilometer in tegengestelde richting om daarna weer terug te gaan richting huize Bassie & Adriaan. Daar stonden de ‘fans’ te joelen. Zeker de aanmoedigingen van Nesrine waren duidelijk te horen. Op naar 10 rondjes door het bos! Het was fris maar met lange mouwen en handschoenen aan was het geen probleem. Ik liep in korte broek want lang??… dan moet het pas echt koud zijn… of je moet echt geen vet meer hebben 🙂
We liepen lekker en het tempo van 4:10-4:13 was goed te doen. De wind was wel redelijk aanwezig. In het rondje van 4KM was in de laatste kilometer de wind tegen en die werd gedurende de marathon steeds sterker. Dit compenseerde we door in de 1e KM van het rondje het tempo wat te versnellen en zo het verlies te pakken. So far so good. In de 4e, maar het kan ook de 5e rondje geweest zijn, zagen we een bekende loper onze kant op komen. Running Gerard, ook al weer zo’n bekende Purmer..dinges… . Druk aan het trainen voor de Spark Marathon, a.s zondag in Spijkenisse, liep hij een stukje met ons mee en zou later ook nog wat foto’s schieten, net als Piet die ook als een ware paparazzi langs de kant stond.
Na zeven rondjes (30KM) zei ik tegen Frank dat ik één rondje rustiger aan wilde doen. Michiel probeerde ons nog mee te krijgen maar ik riep naar hem dat hij lekker moest doorlopen, zijn tempo was prima stabiel. Mijn benen daarentegen voelde zwaar en het liep gewoon niet echt ontspannen meer. We hadden nog wel een beetje marge dus dat zou wel moeten kunnen. De kilometer-rondjes gingen in 4:28, 4:22, 4:25 en 4:37. Léonie die met haar Koen ook even waren kwamen kijken riep nog naar mij: “gaat het nou lukken??” … nou het zal er om hangen …
Frank stond nog even te snacken bij de koek en zopie en ik liep verder naar het 35KM punt… ik hield een beetje in, eigenlijk niet nodig want Frank zou mij toch wel bij kunnen halen… een rondje van 5:00 op de kilometer. Gemiddelde tempo over de hele marathon was van 4:11 al naar 4:15 gezakt. We overlegde wat onderweg en wisten zelf wel dat je nu 7KM moesten versnellen naar 4:15-4:20 om nog die 3 uur te halen… maar eerlijk gezegd voelde ik dat niet meer zitten. Nu alles geven en dan weer nét niet die sub 3 halen… nee, dat wilde ik niet nog een keer. Daarbij loop ik zondag een halve marathon op Ameland waarbij ik Anthe en Marlies mag hazen dus wilde mij zelf zeker niet opblazen daar in het Purmerbos… Frank en ik keken elkaar aan zonder iets te zeggen wisten, het is goed zo.

We wandelden even voor 200 meter en gingen daarna in relaxt-mode verder. Frank, de snelle loper, is het blijkbaar niet gewend om 11 km/u te lopen en zo af en toe moesten we even stoppen zodat hij kon rekken en strekken.. och, de tijd was niet meer belangrijk. Toen we aan ons laatste rondje begonnen stonden Nesrine en Ruben weer bij de finish. Triomfantelijk zwaaiend liep ik op hen en Leonie af: “Ja, het wordt een 2:50 uur finish.. wat een toptijd… of moet ik nou nog een rondje?… nou ik doe het niet meer… ” Iemand van de organisatie zei dat, als ik wilde, wel mocht stoppen maar hé, daar zijn we niet voor naar dit bos gekomen!

Frankie en ik liepen onze laatste 4KM, lachend, zwaaiend, dollend met de verkeersregelaars (bij gebrek aan ander publiek) en genoten nog even van de omgeving… voor zover je nog kunt genieten van iets wat je al 9 keer gezien hebt maar de huizen met de badkamertegels op de gevel bleven boeien. Frank zag zichzelf daar al helemaal wonen… zo’n huis heeft hij zeker ook op die net ontdekte planeet.. hoe was het ook al weer? Kepler-22b of zo… Nanao nanao

Afijn, volgens mijn berekeningen zouden we, als Frank nu eindelijk eens ophield met zijn gemekker dat we, als we weer na het strekken verder gingen, niet zo hard moesten starten, om 3:10 uur zouden finishen… en ja, hoor, als of de datum van 11/12/11 het wilde… om 3:11:11 kwamen we over de streep. Relaxt en tevreden stapte wij de tent in waar we aan de heerlijke erwtensoep konden. Niet veel later kwam Richard binnen (3:15:39) en had er weer een mooie marathon op zitten. Michiel heeft een top marathon gelopen en finishte als 3e in 2:57:40, super goed gedaan!
Nog even nakletsen met Rene, beter bekend als @rwshoe die ook nog even was komen kijken en daarna achter Nesrine en Ruben aan om in huize Ruben te douchen. Tevreden verlieten we het Purmerbos en keken nog even met weemoed naar de weilanden… tot ooit….

Data: 42,2KM, 3:11:11, gemiddelde tempo: 4:33 min/km, 13,2km/u… het was een mooie training… maar waar het nu aan gelegen heeft… ik weet het niet..
overdosis bietensap? toch te kort op Eindhoven, te weinig voorbereiding, te veel wind… wat maakt het uit… volgende keer beter. 6 marathons in 2011, dat is wel weer een PR… hé, toch een PR!

Speciale dank aan Ruben en Wendy (Mrs. RubenRent) voor hun gastvrijheid!

Meer foto’s vind je in mijn Flickr Album en Frank’s verslag lees je op FrankRoadRunner.tk

>

>