Een mooie halve op de Hoge Veluwe

Na vorig jaar de 10KM gelopen te hebben op de Hoge Veluwe smaakte dat naar meer! De halve zou toch minimaal 2 x zo mooi moeten zijn? Ingrid en haar man Paul zouden vanuit België richting de Hoge Veluwe loop rijden en vroegen of Merit en ik zin hadden om mee te lopen. Nou dat hadden wij wel. Mijn lief zou de 10 gaan doen, net als Paul en Ingrid en ik de halve.
Op zondagochtend kwam het in Belgisch Limburg woonachtige stel ons ophalen in Arnhem en met z’n vieren reden we door naar het militair parkeerterrein naast park de Hoge Veluwe.

Het is mooi lopen op de Hoge Veluwe

Het is mooi lopen op de Hoge Veluwe

Bizar hoeveel lopers hier mee doen. Nu zijn er wel veel verschillende afstanden, zowel verhard parcours als trail maar dan nog. Deze loop is duidelijk populair. Op het grote grasveld bij het Sint Hubertus jachthuis loop ik, net als vorig jaar, Hoka ambassadrice Lia tegen het lijf. Even blijkletsen en daarna richting de start van de 10KM. Mijn lief neemt plaats in het startvak en naast haar een bekend gezicht: Everdien, altijd gezellig. Ik zoek een plekje, zo’n 200 meter na de start om wat foto’s te schieten. Hier en daar herken ik wat lopers en nog meer herkennen mij, met namen ben ik nog steeds niet goed maar aanmoedigen lukt altijd wel 🙂
Merit onderweg voor haar 10KM, links van haar Everdien.

Merit onderweg voor haar 10KM, links van haar Everdien.

Paul heb ik ergens in de drukte gemist maar daarna komt Merit voorbij, even een succesroep naar haar en Everdien, wacht op de laatste 10KM loper en daarna ga ik inlopen voor mijn afstand. In het startvak van de 21,095KM zie ik Lia weer en ook Ingrid komt aangelopen. Ik wens de dames succes en loop een beetje naar voren. Vandaag geen turbo aan maar een duidelijk plan voor een negatieve split. Tot 11KM op 4:45min/km lopen en daarna versnellen.
Vlak voor de start van de halve marathon

Vlak voor de start van de halve marathon

Het startschot wordt gegeven en op weg gaan we! Snelle lopers gaan mij voorbij maar ik blijf netjes in mijn tempo en zo hobbelen we door over de mooie paden van dit natuurgebied. Zo af en toe lopen de fietspaden waar we overheen gaan langs de trailpaden waar de hardloopbikkels door het mulle zand zien gaan. Achter mij loopt een man in het groen die mijn tempo van 4:45 blijkbaar wel lekker vindt en hij blijft tot zo’n 9KM achter mij hangen. Plots gaat hij wat versnellen en gaat voor mij uitlopen, nu moet ik mij niet laten verleiden om met hem mee te gaan, nee, gewoon 4:45min blijven lopen. Vlak voor 11KM komt een loper van de Leidse Roadrunners mij voorbij…. nee RR, nog even wachten… ja.. 11KM, nu mag je versnellen.

Het gas er iets op zodat ik tussen de 4:25 en 4:30 uit ga komen maar oeff.. waarom nu gelijk een stuk onverhard? Tussen 12 en 13KM was het even bikkelen maar daarna mocht deze asfaltloper weer een harde ondergrond onder zijn zolen voelen. Een brede weg (Wildbaanweg) waar nu de “grote inhaalshow” gaat beginnen. De meeste lopers die ik nu voorbij ga hebben ruim de helft van de wedstrijd op hun wedstrijdtempo gelopen en proberen nu hun tempo aan te houden. Onderweg wens ik hen succes en een loper die met wat moeite “je bent goed bezig…oefff” kan zeggen verbaast zich waarom ik nog zo fris ben 🙂

Op 14KM een waterpost (beetje jammer dat er voor de HM lopers alleen water was, verbeterpuntje voor de organisatie van 2015) waar iedereen een beetje stil was. Met een lekker tempo in de benen roep ik naar de jongen en meisjes bij de marktkraam: “goedemiddag, doe mij maar een BigMac, wat frietjes en een milkshake” – werkt altijd goed 🙂 Een dame (Esther zo bleek later) bij de EHBO post roept naar mij: “Heee, ben jij het Ronald?” – Deze hardloopster die ik ken via twitter, die ik nog niet eerder IRL had ontmoet herkent mij. Ik bevestig haar vraag, zwaai terug en ga weer verder met de inhaalshow. Het tempo ligt nog steeds net onder de 4:30 en ik neem mijzelf voor om bij 19KM nog ietsjes sneller te gaan.

Op 20KM staat een zangeres in een grote fotolijst te zingen, ik klap voor haar, zij stuurt een thumbs-up terug en ik zet nog een beetje aan voor de laatste kilometer. Ik haal een dame in die met een kinderwagen loopt. Haar peuter ligt lekker te slapen in ik roep naar haar: “ik zou ook wel even willen liggen!” ze lacht en zegt dat ik er bijna ben en ja, dat klopt. De laatste bocht en daarna komt de finish in zicht. Dit wordt een mooie negatieve split met een eindtijd net boven de 1:35 uur. Ik trek een sprintje naar de finish maar een man in het geel vlak voor mij voelt zich blijkbaar bedreigd en geeft ook gas tot aan de finish. De speaker roept om dat ik in 1:35:47 over de streep ben gekomen, een mooi gemiddelde van 4:35min/km. De eerste 10,5KM in 49:16min, de tweede helft in 46:13min. Missie geslaagd!

Finish in een mooie negatieve split - Foto: organisatie Hoge Veluwe loop

Finish in een mooie negatieve split – Foto: organisatie Hoge Veluwe loop

Mijn lief ziet mij aankomen en bij haar drink ik mijn waterflesje leeg en eet de appel op die bij de finish werden uitgedeeld. Zij had een mooie 10KM gelopen, 53:13 met niet al te veel trainingskilometers in haar benen. Paul had een zeer nette 41:41 gelopen! Even iets droogs aangetrokken en naar de finish gegaan om Ingrid binnen te zien komen. Ook zij deed nog even een sprintje op het einde en kwam binnen op 1:57:35, heel mooi. Merit en ik bleven nog even wachten of we Lia zagen finishen maar helaas hebben we haar niet meer gezien.
Na warme soep en hier en daar een dikke hamburger (thx Ing en Paul) liepen we weer terug naar de auto. Wederom een geslaagde en mooie loop op de Hoge Veluwe! Absoluut een aanrader!

En weer een stevige bijt voor aan de eremetaalhanger

En weer een stevige bijt voor aan de eremetaalhanger



Tot volgend jaar? - Op de achtergrond het Sint Hubertus Jachthuis

Tot volgend jaar? – Op de achtergrond het Sint Hubertus Jachthuis

>