Roparun 2009 – Het hele verslag
Ok, ik geef toe, dit is een heel lang verslag maar er is zoveel gebeurd dit weekend.. dat is eigenlijk niet te beschrijven. Ik hoop dat je moeite wil nemen om dit te lezen.. lukt dat niet, luister dan naar de verslagen die ik onderweg heb ingesproken. Deze vind je onderaan dit bericht… maar heel eerlijk.. dit is mijn allerlangste blogpost ooit maar dit weekend was er ook ééntje om nooit meer te vergeten!
…waar moet je beginnen na zo’n avontuur? Nou ja, doe maar het begin dan:
Roparun 2009… wat een avontuur… het is allemaal zo snel gegaan dat ik vast heel veel dingen vergeet op te schrijven maar gelukkig heb ik wat verslagen ingesproken. Ik zal proberen niet al te uitgebreid een verslag te doen want het moet nog een beetje leesbaar blijven… daarom maar wat kant en klare blokken.. eh.. brokken:
Zaterdag: vertrek vanaf het JVC terrein. Het hele team compleet. Alles inladen.. man, man wat hebben we toch ongelooflijk veel spullen bij ons. Team 1 vertrek in één busje, volgeladen met alles wat we nodig hebben voor de 1e etappe. In de bus: Chauffeurs/navigators George en Esther B, lopers Frits, Ad, Ronald B en RR, Fietsers Johan, Esther D. en Margeet. Met deze 8 mensen zal ik de meeste tijd het komende weekend doorbrengen.
Vertrek vanaf het JVC terrein
Onderweg veel lol, met name Esther B. en Margeet gingen regelmatig uit hun bol en zat George te balen dat elke CD die we mee hadden gemaakt voor onderweg begon met “Born to Run”.
Bij aankomst in Parijs stond en ENORM veld vol auto’s, bussen, trailers, megavrachtwagens en weet ik veel wat nog meer. Dat maakte heel veel indruk. De bus (Tante Toos) van team 238 had ik al zien staan en ging daar even op bezoek om hallo te zeggen tegen mijn blog-vrienden en vriendinnen.
Ik sprong (niet als enige) tussen de slapende Claudia en Patricia in..
die zouden mij nog wel terugpakken
Na de pastamaaltijd op het terrein arriveerde teamcaptain Marcel en spraken we nog even de laatste details door. Na het team van Running Hans en Claudia uitgezwaaid te hebben mocht ons team om 23:48 uur van start gaan…
De start in Dugny – Parijs
1e etappe: 0-69KM, zaterdag 23:48 tot zondag 05:00 uur (alle tijden zijn uit het draaiboek want de exacte tijden weet ik echt niet meer)
De start: wat een feest, zelfs een Roparun-oppepteam stond klaar en Nelli Cooman liep een stukje mee. De eerste 9KM mochten er geen auto’s mee en zo vertrokken we met 3 lopers en 2 begeleiders op de fiets door het smalle hekje hekje achter het startveld. Natuurlijk gingen we als een “jekker” want lekker fris en 13km/u.. dat is voor watjes… tenminste, zo dachten we toen natuurlijk. Even namen we een verkeerde bocht maar dat was snel hersteld. Later hoorde we dat de teams van 22:30 uur bijna een half uur verdwaald waren in Parijs.. oefff… je moet er niet aan denken.
Nacht in Parijs.. klaar voor de start
In de eerste etappe zat een stuk van 15KM waar alleen Johan, onze hoofdfietser mee kon. 3 lopers op de fietsen van Esther D en Margreet en zo het enge, donker bos door.
Dat was wel heel gaaf. Pikkedonker en alleen de lichten van onze fietsen en hoofdlampjes. Koud, spannend en zwaar. Soms moest je na een zware klim ook nog even lekker die klim op de fiets nemen.. geen pretje… Na 69KM stond team 2 met de lopers Richard, Nathalie, Wouter en Rob luid springend en super enthousiast klaar. Zij werden begeleid door Fieters Erik en Ronald D en chauffeurs/navigators Remko en Erwin.
Frits wisselt met Ronald B om 01:40 uur
Na de eerste 5 uur moest het busje met team 1 naar het basiskamp (bc) op 132KM en oh.. wat hadden we het koud. Klappertandend kwam ik aan het het bc. Inge, onze kok, had inmiddels heerlijk eten klaar staan, Toro en Henk zorgde ervoor dat het bc prima draaide en onze masseurs Margriet en Marleen lapte iedereen weer op.. maar na de heerlijke massage van Margriet had ik het nog steeds koud. Een uurtje slapen dan maar… net toen ik in de bus lag te slapen werd de deur met een ruk opgedaan: “Hee, opschieten!! we hebben ons verslapen, we moeten nu alweer lopen!!” What!!?? In de deuropening stonden Claudia en Patricia van team 238… Claudia was herkend, toen ze door het dorp kwam, door Margriet, ze sprak haar aan en voordat ze het wist stond Claudia mij al in mijn tenen te knijpen. Ondanks het slaap tekort was het wel een aangename verrassing.
3e etappe: 139-192KM, zondag 09:50 – 14:20 uur
Na een half uurtje slapen of zo konden we ons weer klaarmaken voor de volgende 5 uur. Wat loopkleding in een rugzakje gestopt en klaar voor aktie. Nu met licht door het Franse landschap waar het steeds warmer en warmer werd.
Eén van de vele wissels in de 3e etappe, Ronald tikt Ronald
Het landschap was mooi maar af en toe erg verlaten. Pittige klimmetjes hier en daar maar bijna geen fietswerk, behalve dan de laatste 5KM, die weer door een stuk bos ging. Een etappe die goed te doen was. Ad voorzag ons regelmatig van wat nuttige info over de diverse vogels die we zagen.. ja, daar raakte hij maar niet over uitgepraat 🙂
De runners van team 1, Ad, Ronald en RR.
Frits ontbreekt, wat tja, stoppen gaat niet
Na de aflossing van team 2 naar het bc op 251KM. In een veld stond onze super bc-tent en de kleine slaaptentjes. De massage sloeg ik even over maar het eten niet. Pannekoeken! Jammie. Even opgefrist onder de douchezakken aan de vrachtauto maar in de tent lag ik alleen maar te zweten, geslapen? Nee… dan maar even kletsen met de bc-crew en klaarmaken voor de 5e etappe.
5e etappe: 251KM – 311KM, zondag 18:50 tot 23:30 uur
Een mooie etappe, want we liepen de zonsondergang tegemoet. Veel kleding meegenomen om te voorkomen dat we het niet koud zouden krijgen. We waren nu heel dichtbij de Belgische grens en dat gaf een goed gevoel. Er werden nu stukjes van 1KM (ipv de 1,5KM hiervoor) gelopen, en dat is best doorwerken, ook voor de chauffeurs. Als een geoliede machine deden we een wissel, sprongen we als een soort A-team in en uit de bus en werd deze keer op keer netjes een kilometer verder neergezet. Ondertussen werd er in de bus gegeten, gedronken, slap geouwehoerd en af en toe getwitterd. Ik leefde op de opfrisdoekjes om toch nog een beetje koel te blijven.
Zonsondergang in België
In deze etappe ging het even mis. Een wegafzetting bracht verwarring bij de chauffers en we liepen een verkeerde weg in. Een motorrijder van de organisatie werd tot stoppen gemaand en we deden navraag… dat duurde allemaal erg lang (ik heb het over drie minuten gehad maar voor mijn gevoel was het veel langer).. alle teams die we in hadden gehaald waren natuurlijk allang ons weer voorbij. Tijd voor actie! 180 graden draaien en terug naar de juiste weg. De turbo ging erop want we moesten en zouden onze tijdverlies weer inhalen. Hele snelle kilometers werden gelopen en ondanks de pogingen van Esther D. om niet zo heel snel te gaan noteerde ik zelfs een rondje van 3:32min/km… of kwam dat om een dame van een bepaald team weer in te halen?
Na de etappe en onderweg naar het bc sloeg de klok 00:00 uur. Feest, want loper Ad is jarig. Ik kan niet uitleggen hoe het lang-zal-ie-leven klinkt als je kapot bent van het lopen, chronisch slaaptekort hebt, een chauffeur die hyper is van de Red-bull en een zooi lopers met een sportdrankoverdosis… maar Ad genoot.. en dat was de bedoeling.
Het bc in Temse was weer helemaal prima ingericht. Ik weet werkelijk niet meer of ik nu wel of niet gemasseerd ben.. geloof het niet.. wat ik heb gegeten… geen idee.. o ja, pasta, want dat zag ik net op mijn Twitterfoto’s en deze nacht heb ik toch zeker wel een uur geslapen…
Etappe 7: 370KM – 420KM, maandag 04:00 – 07:50 uur
Een korte etappe van 50KM waarbij we door Antwerpen liepen. Ook nu weer diverse kleding meegenomen maar ik had het al snel veel te warm en weer koud en weer warm.. werd gek van het kleding wisselen. Ook nu weer korte stukjes van 1KM en George en Esther B. deden hun uiterste best om het busje iedere keer weer 1KM verderop te zetten. In Antwerpen moesten we 7KM op de fiets. Hierbij moesten we door de St. Annatunnel. Met de fiets de oude roltrappen af, onder de Schelde doorfietsen en weer naar boven.
Jarige Ad op de roltrappen van de St. Annatunnel
Het centrum van Antwerpen was niet leuk.. tja, dat is duidelijke taal he? Ondanks de boog op de Grote Markt was het publiek er bijna niet.. ok, het was pas 05:30 uur..erg jammer.. had mij een heel ander beeld voorgesteld toen ik onder de boog doorliep.. en dan die @#$@@ kinderhoofdjes.. grrr.. wat heb ik die stenen vervloekt zeg. Je fiets rammelde uitelkaar, Johan z’n bril zat achterstevoren en dan zijn er mensen die hier voor hun lol hardlopen?!!
Nou ja, eenmaal Antwerpen uit ging het wel weer. Bij een wisselplek zag ik twee busjes van het team van Yolanda maar helaas… deze blogvriendin zag ik nergens. Nu we Antwerpen uit waren wisten we dat Putte, en dus de grens met Nederland heel dichtbij kwam.. oh.. wat gaf het een goed gevoel toen we over de grens gingen. Inmiddels was er een compleet team van fans uit Leiden en Oegstgeest gearriveerd die ons diverse punten onderweg heel hard toeschreeuwden… maar mooiste kwam nog. Vlak voor de wissel met team 2 gingen we door Ossendrecht. Hier gingen liepen de lopers van team 1 allemaal doorheen.. ongelooflijk.. wat een onthaal!!
Fietser Margreet feest mee in Ossendrecht
Wat waren de mensen in Ossendrecht enthousiast en zo geweldig.. Je liep gewoon door een Frans dorpje.. niet te beschrijven. Ik heb lopen janken tijdens het lopen… ongelooflijk,
wat een impact heeft dit op mij gehad… toch wel één van de allermooiste momenten van de roparun. Nog half van slag nam team 2 aan de rand van Ossendrecht het lopen van ons over.
Het busje reed ons naar het bc op het industrieterrein van Dinteloord. Tijd om te rusten was er bijna niet want ook team 2 had een korte trip van 40KM. Wel heeft Marleen mij even onderhanden genomen en zo waren de spieren weer soepel. Running Hans en zijn vrouw kwam ik hier nog tegen en ook blogger en supertwitteraar Johan van team 238. Even gevraagd hoe het met zijn team ging want ik las wat over motorpech en verdwaalde busjes in zijn twitterberichten. Hoop niet dat ik ‘m te lang in gesprek heb gehouden.
Etappe 9: 460KM tot 481KM, maandag 11:30 – 12:30 uur
Een korte etappe van maar 20KM. In deze etappe liepen we naar Klaaswaal en kwamen door diverse leuke dorpjes. Over het Haringvliet naar Numansdorp, door Middelsluis naar Klaaswaal.
RR in actie over het Haringvliet
Ook hier weer hele enthousiaste mensen. Loper Ad had zijn eigen feestje in Numansdorp. Geweldig om de jarige zo te zien lopen. Een smile van oor tot oor. Kijk maar eens in het filmpje hieronder. Ik had Miranda voor vertrek nog even gebeld dat we gingen wissselen in Klaaswaal en zij stond met de kids langs de kant. Super om te zien. Later nog even met hen bijgekletst op het wisselpunt.
de Meijertjes langs de kant.. nou ja, Wouter liep net even ergens anders
Hierna vertrokken we richting Barendrecht om onze fietsen op te halen en ons aan te sluiten in de laatste etappe naar Rotterdam. In Barendrecht stonden we net op het fietspad naar de Maasstad te wachten toen ik Ron en Claudia zag. Even snel een stukje meegefietst en kletsen over de afgelopen dagen.. moest het kort houden want ik wist niet precies hoe laat ons team zou langskomen. Binnenkort praat ik wel even bij met met mijn maatje.. als ik bij JVC nog ergens een dag vrij kan inplannen..
Een heel lint van team 236 op weg naar Rotterdam
En ja hoor, daar kwam ons team eraan en met alle weRUNtogether leden gingen we op de fiets naar Rotterdam. De lopers wisselde elkaar af, waaronder ook fietser Erik en ja, zelfs, teamcaptain Marcel! Hij nam zo maar de zware klim over de Erasmusbrug voor zijn rekening.. petje af voor onze coach. Onze turbo Wouter liet nog even zijn kunnen zien en liep op diverse plekken onderweg de stoeptegels eruit. “Loper links!! nee, Snelle loper links!!”
Aangekomen op de Coolsingel leverden we onze fietsen in en liep het team 500 meter met elkaar.. spandoek erbij en Esther D voorop. Zij heeft zoveel energie in dit team gestoken en het was ook zeer wrang voor haar dat ze door een blessure, 3 weken voor de roparun, niet mee kon lopen. Ze werd bijgestaan door loper Frits en zo gingen we met z’n allen, onder luid gejuich, over de finish…
Team 236 finisht in Rotterdam
516KM non stop gelopen.. onvoorstelbaar eigenlijk… wat een happening.. wat een feest.. Mijn dank gaat uit naar alle teamleden van weRUNtogether. Allemaal onwijs bedankt. Dit was een was een weekend om nooit meer te vergeten!!
De Roparun.. die moet je gewoon minimaal één keer gedaan hebben… het is een avontuur voor het leven!
Voor mij blijft het zeker niet bij deze ene keer.
Bijzonder moment! RR aan het bier!
Nog even dit:
Mijn Garmindata klopt niet helemaal volgens mij, maar ik heb 63 loopjes genoteerd met een totaal van 79KM. 6339 Kcal verbruikt en bijna 6 uur gelopen. Teamsnelheid 13,2KM/u
Team 236 is overigens op de 21e plek geëindigd! Niet slecht hé met 273 deelnemende teams!
wat is mij het meest bijgebleven?
-De perfecte navigatie van fietser Johan
-De leuke gesprekken met loper Ad
-De geweldige rit door het donkere bos in de 1e etappe
-Het zoooo koud hebben de 1e nacht
-Esther D. die de lopers super begeleidde
-De zeer emotionele doortocht in Ossendrecht
-eigenlijk nog veel meer… het is allemaal niet op te noemen
Mijn foto’s (video’s volgen nog) staan inmiddels in mijn Flickr Album. Geniet ook even van dit filmpje… kippenvel!!!
Straks zal ik met trots in mijn Roparun 2009 shirt aan naar mijn werk gaan.
Vergeet niet op het HQ knopje te drukken als je de film start
Audioverslagen, opgenomen tussen de etappes door.. sorry voor het suffe gedoe in het derde blok maar ik moest echt even slapen… en er worden dingen hier in besproken die ik niet in mijn blogpost zou opnemen…
Klik hier voor het audiofragment
>
Ron
Heftig hè? Wat een pracht dagen hebben jullie gehad en als ik het zo lees komen bij mij ook weer herrineringen boven. Ossendrecht was gaaf! Heb er zelf ook gelopen maar ook snel voorbij de doping controle 😉 Geniet lekker na en tijdens de 12 uurs estafette praten we gezellig na
martine
pooh, vind je het gek dat ik laat naar bed ga…zulke lange verhalen.
Maar de roparun is niet even te vertellen. die moet je eigenlijk gewoon een keer lopen en dan weet je hoe het voelt.
Pieter de Boer
Kippe(n)vel. Het hele verhaal in één stuk geabsorbeerd. Wow Ronald, wat een beleving!
rinus
Wat een avontuur en wat een belevenis.
Jammer dat ik je niet tegen ben gekomen en wie weet een volkgende keer wel?.
Rust lekker uit en geniet van deze " ervaring voor het leven!"
Groet Rinus.
Tiny
Tjonge…tjonge hoe moet dat straks met de 12 uursloop dat is bij zulke verhalen drie keer niks! Ik snap dat je van A-Z hebt genoten. Verhalen die we nog wel eens verbaal horen!
Triezz
Heb (nog) niet alles, maar het gevoel herken ik uiteraard helemaal! Ik moet nog steeds mijn verhaaltje doe, maar weet ook niet waar ik moet beginnen!
Volgend jaar ga ik er zeker weer bij zijn!
PJG
Hoi Ronald,
Zelf voor de tweede keer gelopen (team 96) en het is idd allemaal lastig te beschrijven en te begrijpen als je het zelf nog nooit hebt gedaan. Wij waren een van de teams die om 22:30 zijn gestart, maar niet verdwaald in Parijs. Onze fietsers kennen elke straatsteen van de route :). Achteraf had het ook niet zo uitgemaakt, omdat we onze prestaties iets te laag hadden ingeschat en ruim op schema voorlagen. :).
Top prestaties en goed om te lezen dat je zo genoten hebt.
wim
Hoi Ronald,
Alweer een pracht prestatie van jou en je team. Ook de andere reams hebben een mooie prestatie afgeleverd.
Ooit doen we dit ook… is het eerste wat bij me opkomt het moet een ongeloofelijke kik geven om dit voor elkaar te krijgen zowel op loopvlak als logestiek.
Ruthje
woohoo!!! wat een prestatie Ronald! en een superleuk verslag (en heus niet te lang hoor). Geniet nog maar lekker na, jullie hebben een topprestatie geleverd! Proficiat!
rencapy
Een waar genoegen om te lezen. Al is het dan een onvergelijkbare ervaring, ik heb zo toch een beetje het gevoel gehad erbij geweest te zijn.
Wat zal ‘Den Haag’ overigens een makkie voor je worden in vergelijking met dit! Geen duister, geen tunnels, geen Franse bewegwijzering.
John
Wat een uitgebreid verslag. Na de finish heb je al heel wat verteld, maar dit verhaal maakt het verhaal nóg completer. Eenmaal aan het verhaal begonnen moest ik het toch echt even helemaal uitlezen (in de tijd van de opdrachtgever (sssst!)
Wel heel erg zuur voor Esther dat juist zei zelf niet kon lopen, maar ze heeft een mooi team bij elkaar gebracht dat een prachtige prestatie heeft geleverd en niet te vergeten een aanzienlijk bedrag binnen heeft gehaald.
We spreken elkaar snel weer.
Gonda
Bij een lange tocht hoort een lang verslag! Je brengt het gevoel goed over: ik voel de emotie.
Van werken zal niet veel komen vandaag (denk ik zo), ik denk dat je de hele dag op je praatstoel zit 😉
M@urice
Inderdaad een lang verhaal, maar het boeit van begin tot het eind! Wat een happening!
Erwin
"elke CD die we mee hadden gemaakt voor onderweg begon met "Born to Run"."
😀
Ooit ga ik nog wel meedoen, want het lijkt me echt geweldig!
Claudia
Wat een schitterend verslag, dit is zo’n belevenis. Nog lang van nagenieten.
hans
wat mooi beschreven zeg. volgens mij ben je geen kilometer vergeten. Wat een happening. Antwerpen was idd. helemaal niets. Ossendrecht is inderdaad super. Jullie hebben een schitterende teamprestatie geleverd. Geniet er nog lang van
Joost
Mooi uitdrukwekkend verhaal Ronald. Geniet maar lekker van de napret
Harold
Ronald, diep respect voor deze individuele en team prestatie en de achterliggende motivatie.
Ontroerend verslag en video beeld, ik kan me heel goed voorstellen dat dit er diep inhakt, een onuitwisbare ervaring voor de rest van je leven.
In één woord voor alle deelnemers: Chapeau!
Jacqueline
Mooi zeg jullie team een 19e plaats, gefeliciteerd. Super is ook je verslag, ik weet het nu helemaal zeker, volgend jaar wil ik ook de Roparun meelopen.
Danniëlle
Prachtig mooi om te lezen. Mooie foto ook van die zonsondergang. Geniet nog lekker na.
miranda
Tijd voor een bloggersteam volgend jaar??
Katrien
Prachtig verslag , ik beleef alles zonet mee , tjonge wat een avontuur ! ik heb jullie gevolgd op de site , was wel spannend ! diep respect voor het ganse team ,jullie zijn echte helden !!
John
Nu hou ik op met ropa-run verhalen lezen. Bij ieder verhaal wat ik lees overvalt me een "dat wil ik ook!". Nu weer. Prachtig verslag, Ronald en een geweldige prestatie. Je kunt terecht trots zijn…je hebt jezelf en veel anderen (waarvoor dat goede doel geldt,) een enorm plezier gedaan.
Aad
Geweldige prestatie (de run dan) en een heel mooi verslag. Enne zoals ik bij andere reacties lees: dit zou ik ook best mee willen makken (idd bloggersteam?)
Marco
respect !
wederom een waanzinnig verslag om te lezen!
lijkt me heel gaaf ook een keer te doen!
groeten Marco
JeeWee
Gaaf zeg, Ik heb de roparun nu ook meegemaakt dankzij jou filmpjes en audio.
kan me levendig voorstellen dat je ossendrecht huilend passeert. Wat een belevenis.
Super gelopen/gefietst/gemasseerd/gekookt, gechauffeerd etc.etc.
Bergloper
Klasse! En een mooi verhaal.
Rick
Indrukwekkend Ronald. Fantastisch gedaan!
etienne
MOOI!
natalie
Leuk verslag Ronald…moet de moeite waard zijn om deel te nemen.
andy roodenburg
Mooie happening…..
ruud
Weer een fantastische ervaring rijker; je bent er duidelijk zelf ook van onder de indruk!
Knap gedaan toch weer
Hans Innemee
Beste Ronald
Vandaag al veel verhalen van je gehoord.
Nu thuis, je verhaal even rustig kunnen lezen.
Na het gelezen te hebben, begrijp ik wat je bedoeld.
Een geweldig evenement, en een fantastische prestatie
Die vrije dag komen we wel uit, maar dat weet je wel.
Groet
Hans I
Martyn
Prachtig verslag en een prachtige ervaring rijker!
Broeder Rich@rd
Broeder wat een meesterlijk verhaal en ziet er allemaal geweldig uit, wie weet ooit!!!!! want het leven is een feest en ook hier ben ik nog nooit geweest.
Geniet er van Broeder, spreek je snel.
Harry
Een hele mooie prestatie om nooit weer te vergeten.Mijn respect voor wat jullie daarvoor allemaal hebben gedaan.
Maarten
Mooi verslag Ronald, wat een enorme happening! Heel erg gaaf om mee te maken lijkt me en ook wel erg bijzonder. Dikke respect voor jullie prestatie!
ronnie
Wat een avontuur zeg, het begint te kriebelen bij me!
Paul
Zozo, mooie plaats gelopen hoor!
Wat een boekwerk van een blogpost overigens, meer iets voor op het nachtkastje dan tijdens het soggen. 😉
Johan
Tja gaaf he die Roparun, ik heb vijf keer meegedaan voor een team van ABB, dit jaar helaas niet.
Als ze me vijf minuten voor de start zouden bellen of ik nog mee ging, weet je nu het antwoord.
Roparun blijft ontzettend gaaf
Het Meisje Van De Finishpost in A-dam
Geweldig verslag, Ronald!! Slim van het audioverslag, trouwens. Jullie hebben het super gedaan, gefeliciteerd!
Rik Wolswinkel
Mooi verhaal en een fantastische belevenis!!
Mo
Een mooie ervaring rijken en indrukwekkende verslaag. Gefeliciteerd.
Groet Mo
Koen martens
Mega wat een verslag en prestatie Ronald.
Ben benieuwd naar je herstel.
Ronald
@ALLEMAAL: wat een geweldige, leuke en lieve reacties. Allemaal onwijs bedankt. Als ik het verhaal vertel, en dat is bijna aan iedereen, zeg ik dat de Roparun een avontuur is waarin alle menselijke gevoelens naar boven komen. Het was onvergetelijk!
Mijn felicitaties voor alle andere deelnemers die ik ken: de bloggers Claudia, Yolanda, Patricia, Johan, Ron, Rinus, Hans en Koen. En ook de andere teamleden van 238 die ik ken.
Nog even een paar persoonlijke reacties terug:
@PJG: gelukkig dat jullie goed zijn gegaan. Wij werden al gek van die paar minuten 🙂 Tot volgend jaar!!
@Rencapy: DH is idd makkelijker maar zeker net zo gezellig!
@Harold: dank je wel voor je reactie!
@Jacqueline: het is de 21e plek geworden maar zeker net zo goed
@Miranda: wat mij betreft!
@Hans: dank je wel.. nou doe maar deze maand, volgende maand, ach, het hele jaar.. heb ik nog dagen over ? 🙂
@Johan: heel duidelijk. Iedereen roept dan toch gelijk JA!
@Het Meisje vd FP A’dam: leuk dat je blijft reageren. Dank je wel
Yolanda
Hoi Ronald,
Het heeft even geduurd, maar ik heb je verslag gelezen. Zoals je bij mij al schreef, feest van herkinning. Begrijp ook dat we elkaar in Antwerpen net gemist hebben. Als jij onze busjes hebt gezien, waren we waarschijnlijk net achter jullie. Heb van A tot Z genoten en jij ook zo te lezen. En ach, te kort aan slaap, dat haal je wel weer in.
Geniet nog lekker lang na, is een geweldige ervaring 🙂
Mijn volgende RRun
in 1 month, 3 days
in 2 months, 19 days
in 4 months, 4 days
in 5 months, 29 days
Odometer
Blog catergorieën
Archief per maand
Lezers van RR.nl